اهداف و خروجی های یادگیری رشد مدار در زمینه آموزش پیشگیری از آسیب های اجتماعی چیست؟

یک مددکار : آموزش پیشگیری با رویکرد رشد مدار ، یکی از راهکارهای شناخته شده ، مشهور و البته معتبر و اثربخش برای پیشگیری از اعتیاد و رفتارهای پرخطر است.

این رویکرد ، چنانچه با رعایت دقیق استانداردها ، شامل سرفصل ها و مدرس آموزش دیده صورت گیرد ، از اثربخشی بالایی برخوردار خواهد بود.

در اینجا به نمونه ای از اهداف و خروجی های مورد انتظار این رویکرد ، پرداخته می شود.

- دانش و نگرش ها : تاثیرات ، پیامدها و عواقب و زیان های رفتارهای پرخطر و تغییر نگرش در مورد آن ها

- مهارت های اجتماعی و شخصی : تصمیم گیری مسوولانه ، هدفمندی و هدفگذاری ، مدیریت خود ، مدیریت هیجانات و عواطف ، آگاهی اجتماعی و مهارت های مربوط به معاشرت ها و روابط اجتماعی

- مهارت های روانی اجتماعی در اوایل و میانه دوره نوجوانی : دوره نوجوانی ، همراه با طیف زیادی از مشکلات رفتاری و بویژه رفتارهای پرخطر در بین نوجوانان است. مهارت هایی چون تفکر انتقادی ( برای درک و شناخت عواقب و پیامدهای مربوط به رفتارهای مخاطره آمیزی چون مصرف مواد ) ، تفکر خلاق ( برای یافتن جایگزین های مناسب برای رفتارهای پرخطر ) مهارت های ارتباطی ( برای افزایش خودانگیختگی در نه گفتن و مقاومت در برابر رفتارهای پرخطر ) . همچنین باید توجه داشت که اطلاع رسانی در مورد رفتارهای پرخطر و کوشش برای ایجاد نگرش منفی درباره آن ها ، اگرچه ممکن است در مواردی موجب چنین نگرش منفی شود ، اما به تنهایی کافی نیست. تنها در صورت یک رویکرد جامع که به مهارت آموزشی و اطلاع رسانی ها ، در کنار یکدیگر توجه داشته باشد ، می توان موفق شد.

- مهارت های اجتماعی فردی : آموزش مهارت های اجتماعی ، موثرترین راهکار برای مداخلات پیشگیرانه در گروه سنی نوجوانان است. در عوض ، کوشش برای ایجاد ترس در نوجوانان در زمینه عواقب و پیامدهای رفتارهای پرخطر ، ممکن است ناکارآمد باشد ، چون تنها بر عزت نفس و آموزش های عاطفی و هیجانی آنان تمرکز دارد. نوجوانان 10 تا 15 ساله ، در صورتی که یک برنامه جامع آموزشی برای آنان اجرا شود ، بیشتر از نوجوانانی که تنها اطلاعات درباره رفتارهای پرخطر دریافت می کنند ، از مصونیت در برابر رفتارهای پرخطر برخوردار می شوند.

- آموزش مهارت های اجتماعی و فردی مرتبط با چالش های رشد نوجوانان : شواهد نشان می دهند ، نوجوانان پایه نهم ، بویژه آنان که دارای نشانگان اضطراب ، تکانشگری ، هیجان خواهی هستند ، بسته به این که آیا آموزش های مرتبط با وضعیت خود را دریافت کرده اند یا نه ، ممکن است در معرض خطر رفتارهای پرخطر باشند. بنابراین ، لازم است مهارت های مرتبط ، همچون هدفگذاری ، سازگاری ، جایگزین های سالم ، مدیریت رفتاری و تغییر باورها و نگرش های مخرب ، به آنان آموزش داده شود تا موجب مصونیت شان گردد.