خطرپذیری کودکان و نوجوانان ، تنها یک « بله – خیر » نیست.

یک مددکار : در پایش خطرپذیری و آسیب های اجتماعی دانش آموزان ، نکته ای که باید به خاطر داشت باشیم این است که خطرپذیری ، تنها با بله یا خیر ، مشخص نمی شود. در رویکرد جدید راهنمای تشخیص اختلالات DSM ، به جای رویکرد « بله – خیر » که همان رویکرد رسمی و مقوله ای یا Categorical شناخته می شود ، اکنون رویکرد جدیدی توصیه می شود که رویکرد ابعادی یا Dimensional خوانده می شود. در این رویکرد جدید ، به جای « بله – خیر » از یک طیف سخن گفته می شود. به عنوان مثال ، به جای این که بگوییم ، کودک / نوجوانان ، دچار اعتیاد است یا خیر ، می گوییم که او دارای اختلال مصرف مواد است که در آن صورت ، از یک طیف سخن می گوییم که چند متغیر مختلف را شامل می شود و ممکن لزوما به معنای وابستگی به مواد ، نباشد.