مدارس بخوانند : در فوریت های روانی اجتماعی و موقعیت های بحرانی ، چه باید کرد؟

یک مددکار : یکی از موقعیت هایی که عملکرد مدارس را ممتاز می سازد ، شرایط ، موقعیت ها و رویدادهای «بحرانی» است. در چنین موقعیتی ، مدیران مدارس ، بویژه « مدیر مورد » ، « مددکار اجتماعی » ، مشاور و فعالان پیشگیری از آسیب های اجتماعی ، از مهارت ها و توانایی های خود برای کنترل موقعیت ، کمک فوری به «مورد» و کاهش آسیب ، به کار می گیرد.

سوال این است که در چنین موقعیتی ، چه کاری باید انجام داد. در اینجا ، به چند نمونه از اقدامات در این زمینه ، اشاره شده است.

- «مورد» باید احساس امنیت کند و بتواند به مدیر پرونده اعتماد کند. این کار عمدتا با استفاده از مهارت های گوش دادن و مصاحبه ، انجام می شود. خویشتنداری ، آرامش و حفظ خونسردی شخص مدیر پرونده ضروری است.

- نیازهای فوری «مورد» مانند غذا ، سرپناه و لباس باید تأمین شود. این امر مستلزم این است که مدیر پرونده ، دسترسی خوبی به منابع موجود و در دسترس در این زمینه داشته باشد.

- «مورد» نیاز دارد که احساسات خود درباره صدمه ، عصبانیت و ناراحتی خود را در فضای پذیرش و احترام ، بیان کند. مدیر مورد باید بداند که «مورد» ممکن است این کار را بارها و بارها تکرار کند ، اما این به این دلیل است که او به این کار نیاز دارد. صبر و همدلی در این زمان ، بسیار کلیدی است.

- «مورد» باید به عزیزان مورد اعتماد خود ، دسترسی داشته باشد. این امر مستلزم آگاهی از روابط خانوادگی «مورد» و روابط همسالان است تا از حمایت کننده ترین افراد برای کمک به «مورد» مطلع شود.

- برای تعیین اهداف ملموس باید به «مورد» کمک شود (به عنوان مثال برای دریافت مشاوره ، مراجعه به پلیس ، دریافت مراقبت های پزشکی و غیره). هنگامی که «مورد» به اندازه ای از ثبات دست یافت ، برای تعیین اهداف باید ارزیابی کاملی انجام شود و به او کمک شود.

- «مورد» باید برای مقابله با ضربه یا شوک یا آسیب دیدگی خود به خدمات متصل شود. باز هم ، مدیر پرونده به طور معمول ، ممکن است برای انجام مشاوره درمانی ، به اندازه کافی آموزش دیده نباشد. بنابراین ارجاع سریع به یک متخصص بهترین گزینه است.

- «مورد» باید مورد حمایت و پیگیری قرار گیرد. مدیر پرونده باید به بازدید از وضعیت «مورد» و پیگیری موارد ارجاع ادامه دهد.