«مددکاری اجتماعی» در مدرسه ، بدون «سطح بندی» ، شکست می خورد.

یک مددکار : شما دانش آموزی را برای دریافت خدمات درمان و حمایت اجتماعی ، شناسایی کرده اید. چگونه او را برای دریافت این خدمات ، ارجاع می دهید؟ پاسخ به این سوال ، می تواند موفقیت یا شکست شما برای ارائه خدمت به این دانش آموز را تعیین کند. پاسخ این سوال ، در مهارت سطح بندی خدمت است. شما به عنوان مددکار اجتماعی یا مدیر مورد ، باید قادر باشید ، وضعیت دانش آموز را بر حسب خطرپذیری و نیز نوع خدمتی که نیاز دارد ، سطح بندی کنید. به عنوان مثال ، ممکن است دانش آموزی در معرض خطر باشد ، اما این خطرپذیری او با یک حمایت پایه در مدرسه ، قابل حل باشد. دانش آموز دیگری ، ممکن است در معرض خطر باشد ، اما خطرپذیری او بدلیل بدسرپرستی است که در آن صورت ، این مشکل با مداخله در مدرسه ، حل نمی شود و باید حمایت های اجتماعی و یا معاضدت های قضایی برای او صورت گیرد. پس ، بسته به این که ما در مرحله سطح بندی ، چگونگی تصمیم می گیریم ، سرنوشت فرایند مددکاری اجتماعی برای دانش آموز ، مشخص می شود. شکست یا موفقیت