مربی خود باشید تا از آسیب های اجتماعی در امان باشید.

یک مددکار : در یادداشت های قبلی ، نمونه هایی از خود-گویی ها یا زمزمه های درونی که می توانند از طریق مثبت نگری ، موجب آرامش و تاب آوری در شرایط سخت شوند را با هم مرور نمودیم. اکنون یک فهرست دیگر را با هم بررسی می کنیم.

توقف کنید ، نفس عمیق بکشید و با خود بگویید که :

- من میتوانم این کار را انجام بدهم.

- این نیز بگذرد.

- من می توانم مضطرب/عصبانی/ناراحت باشم و همچنان با این مسئله کنار بیایم.

- من قبلاً این کار را انجام داده ام و می توانم آن را دوباره انجام دهم.

- این احساس بدی است. با این حال ، یک واکنش طبیعی بدن است. خواهد گذشت.

- این احساس بدی است ، اما گاهی اوقات ممکن است احساسات اشتباه باشند.

- اینها فقط احساسات هستند. آنها دور خواهند شد.

- این برای همیشه دوام نخواهد آورد.

- درد کوتاه مدت برای سود طولانی مدت.

- من می توانم احساس بدی داشته باشم و همچنان انتخاب کنم که یک مسیر جدید و سالم را انتخاب کنم.

- نیازی به عجله ندارم. من می توانم مسائل را به آرامی پیش ببرم.

- من قبلاً زنده مانده ام ، بنابراین اکنون نیز زنده خواهم ماند.

- من به خاطر تجربیات گذشته ام چنین احساسی دارم ، اما در حال حاضر در امنیت هستم.

- اشکالی ندارد که چنین احساسی داشته باشید. این یک واکنش عادی است.

- در حال حاضر ، من در خطر نیستم. در حال حاضر ، من در امان هستم.

- ذهن من همیشه دوست من نیست.

- افکار فقط افکار هستند - لزوماً درست یا واقعی نیستند.

- این سخت و ناراحت کننده است ، اما فقط موقتی است.

- من می توانم از مهارت های مقابله ای خود استفاده کنم و از این طریق عبور کنم.

- من می توانم از این درس بگیرم و دفعه بعد راحت تر خواهد بود.

- آرام باشید و ادامه دهید.