https://magiran.com/R494316
چگونه با کودکان و نوجوانان در معرض خطر و آسیب دیده ، صحبت کنیم؟
یک مددکار : در یادداشت های قبلی ، درباره شیوه جمع آوری اطلاعات و نیز مهارت های مصاحبه با «مورد» برای تشخصیص و سطح بندی وضعیت او و تنظیم یک برنامه خدمت و پیگیری برای او ، صحبت کردیم.
در این یادداشت ، بار دیگر ، دو نمونه سبک درست و غلط مصاحبه و گفتگو با «مورد» را مرور می کنیم.
- الگوی بد
- من می دانم که شما باید چه کاری انجام دهید ، بنابراین من هدف شما را تعیین می کنم."
- ‘من می خواهم تمام اهداف را برای شما در این فرم پر کنم. فقط چند دقیقه طول خواهد کشید. '
- "به نظر می رسد شما بیش از حد تنبل هستید و نمی توانید در مورد مشکلات خود کاری انجام دهید."
- شما فقط باید تسلیم شوید. هیچ کاری نمی توان انجام داد.
- "شما که واقعاً نمی خواهید این کار را انجام دهید ، مگر نه؟"
- الگوی خوب
- اکنون احساس شما را درک می کنم. فکر می کنید والدین شما چه حسی دارند؟ '
- "آیا می توانید در این باره بیشتر به من بگویید؟"
- ‘می بینم ... بنابراین این یک چالش برای شماست. چه مدت این مشکل برای شما ایجاد شده است؟ '
- "آیا به آنچه می خواهید انجام دهید فکر کرده اید؟"
- "آیا می توانید به من بگویید که برای حل این مشکل چه کاری انجام داده اید؟"
مطلبی دیگر از این انتشارات
خطرپذیری کودکان و نوجوانان ، تنها یک « بله – خیر » نیست.
مطلبی دیگر از این انتشارات
آیا می دانید آموزش پیشگیری با رویکرد هراس از رفتارهای پرخطر ، تاثیر ضعیفی دارد؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
برای آموزش پیشگیری از آسیب های اجتماعی ، مهارت های زندگی ، به چند دسته تقسیم می شوند؟