روزهایی که مینویسم!
رعدتاک
چرا رعدتاک؟
در جلسه دوم تاملات پاییزی که در خصوص شکل گیری اون در چرا بیست تا سی سالگی مهم است اشاره کردم، در میان گفت و گو در خصوص فومو (FOMO) به مسئله رنج اشاره شد.
نظر یکی از متاملان: در صورتی که رنج رو پیش فرض زندگی قرار بدیم و هدف کمینه کردن رنج ها در زندگی باشد در این صورت از زندگی لذت بیشتری خواهیم برد.
مشابه این رو در مسئله ازدواج یا هر انتخاب دیگری در زندگی شنیده بودم!
بعد از این حرف سوالی با این عنوان توسط یکی از متاملان مطرح شد
آیا کمینه کردن رنج لذت بخش است؟
بعد از مطرح شدن این سوال اولین رنجی که به ذهن من رسید، رنج های خود خواسته مثل کوله کشی و کمپینگ در دل طبیعت و تجربه دو استقامت بود. رنجی که تحمل می کنی تا لذت پس از اون رو بچشی!
با رد و بدل شدن تعدادی سوال و جواب بین بچه ها، آقای نجفی با توجه به اینکه در شکل گیری رویداد صفر رعدتاک نقش داشت، این رویداد و ویدیوهای مربوط به اون رو معرفی کرد.
وقتی داستان زندگی هاشون رو شنیدم! منم با گزاره بالا یعنی غالب بودن رنج و تلاش برای کمینه کردن اون بیشتر ارتباط گرفتم.
ببینید لطفا! همین.
مطلبی دیگر از این انتشارات
آیا باید در زندگی فقط دنبال خوشحالی بود؟
مطلبی دیگر از این انتشارات
شروع روز با اینترنت کارایی مغز را کاهش میدهد
مطلبی دیگر از این انتشارات
زیستنِ پلتفرمی (Living As A Platform)