مرد بودن کار سختیست...!!!
فکر کن دلتنگ که می شوی نتوانی گریه کنی...
دلت که می گیرد نتوانی درد و دل کنی...
بی حوصله که می شوی نتوانی یک روز کامل در خانه به خودت استراحت بدهی...
چیزی باب میلت نبود نتوانی غر بزنی... حال و هوایت که رو به راه نبود نتوانی ناز بیاوری...
خوشحال که بودی نشود که جیغ بزنی... دلت که چیزی خواست نتوانی خودت را لوس کنی...
حتی در اوج هیجان نشود آنطور که می خواهی ذوق زدگیت را نشان دهی...!!!!
مرد بودن کار سختیست...!!!
فکر کن تنها دغدغه ات خودت نباشد... فکر کن بلد نباشی چگونه از خواسته هایت بگویی که غرورت ترک بر ندارد... فکر کن دلت ناز و نوازش بخواهد و رویت نشود به زبان بیاوری...
فکر کن بی قرار آغوش عزیزی باشی و نتوانی طلبش کنی...
فکر کن دلت ضعف برود برای برای بوسیدن بی بهانه آرام جانی و خجالت بکشی...
میبینی مرد بودن چه کار سختی است...!!!
مردها حق غر زدن ندارند، حق خسته شدن ندارند، حق به فکر خود بودن ندارند، حق ناز کردن و نیاز طلبیدن ندارند، حق گریه کردن های بی بهانه را ندارند، حق دلتنگی و دل گرفتگی ندارند...!!!
مردها موی بلند ندارند که روی شانه بریزند و دل ببرند، ناز و عشوه و کرشمه هم بلد نیستند که دلبری کنند...!!!
مردها، پسرکوچولوهای حساس و حسود و احساسی هستند که قد می کشند، شبیه کوه می شوند و دلشان که می گیرد، بغض که می کنند، کم که می آورند، دلتنگ و دلشکسته که می شوند، عاشق که می شوند، شکست که می خورند، پیروز که می شوند، نصف شب میزنند به دل خیابان...
مرد بودن کار سختیست...!!!
وقتی تنها به جرم مرد بودن نتوانی اول خودت را ببینی... نتوانی بی پرده از احساست بگویی...
مرد بودن فقط برای خود مردها خوب است، همان هایی که موهای مرتب و نامرتبشان، ته ریش منظم و نامنظمشان، چشمهای خسته و خمارشان، صدای گرم و گیرایشان، استایل های جذابشان جان می دهد برای قربان صدقه رفتن...
همان هایی که غم و شادیشان را، عشق و علاقه شان را، خستگی و ذوق زدگیشان را جای زبانشان چشمهایشان نشان می دهد...
همان جنس به ظاهر زمختی که اگر نبود یک جای کار دنیا میلنگید...!
