کار عمیق یعنی بتوانید بی حواس پرتی روی عملی شناختی که به توجه کامل نیاز دارد تمرکز کنید .به طور خلاصه می توان گفت در اقتصاد رقابتی قرن بیست و یکم کار عمیق عملکردی عمچون قدرتی فرا طبیعی دارد.
وقتی دیوید دووین را برای اولین بار در قراری به صرف نوشیدنی ملاقات کردم ، طولی نکشید که بحث ماشین (یودایمونیا) را طرح کرد.
هدف این ماشین به گفته ی معمارش دووین (ایجاد ساختاری است که در اون کاربران ماشین به حالت اوج شکوفایی عمیق برسند و بتوانند کارهایی را بکنند که در بالاترین سطح توانمندی فردی شان قرار دارد .) در دنیای ایده آل که در آن ارزش واقعی کار عمیق پذیرفته شده و به آن اهمیت داده میشود ،همه ما باید به چیزی مشابه ماشین یودایمونیا دسترسی داشته باشیم .
چرا باید این قدر موضوع را جدی گرفت؟به نوعی دیگر مگر پذیرفتن اهمیت کار عمیق برای شروع به کار عمیق کافی نیست ؟ واقعا این همه پیچیدگی - مثل ماشین یودایمونیا و.....ضروری است ؟؟؟
-
-
بیشترین امیال تمرکز زدا شامل خوردن و خوابیدن و افکار جنسی اند که خیلی هم جای تعجبی ندارند ، ولی ادامه این فهرست بلند بالا می توان به قطع کردن کار(دشوار فعلی) ، چک کردن ایمیل و شبکه ها اجتماعی،وب گردی، گوش کردن به موسیقی و تماشای تلویزیون و ........
نتیجه این تحقیق خبر خوبی برای هدف شما یعنی پرورش قوای کار عمیق نیست . در واقع این تحقیق می گوید ذهنتان ، با بمباران این امیال می خواهد شما هر کاری انجام دهید به جز کار عمیق!!!
ما شاخصی را ابداع کرده ایم تا افرادی را که چند کار هم زمان می کنند از افرادی که یک کار می کنند تمایز دهیم . تفاوت های این افراد چشمگیرند. اقرادی که جند کار می کنند نمی توانند مسائل بی اهمیت را از مسائل مهم تمایز بدهند ، حافظه کوتاه مدت ضعیفی دارند به طور مزمن حواسشان پرت است ، بخش هایی از مغزشان را استفاده می کنند که نسبت به کار جاری اند که دارند بی ربط است و خلاصه ذهنشان لاشه شده است .
به حواس پرتی نگویید بگذار تمرکز کنم ، به تمرکز بگویید بگذار کمی حواس پرتی کنم !
اکثر افراد باور دارند که وقتی پایش بیافتد راحت می توانند تمرکز کنند، ولی این باور خیلی خوش خیالانه است . وقتی ذهنتان به حواس پرتی مزمن عادت کند، مدام به دنبال حواس پرتی می روید. این راهبرد برای تغییر دادن دایم ذهن شما به وضعیتی است که در آن بهتر بتوانید به طور مستمر تمرکز کنید .
مثل تئودور روزولت باشید !
اگر در فاصله ی زمانی سال های ۱۸۷۶ تا ۱۸۷۷ در کالج هاروارد درس خوانده بودید، تئودور روزولت را می دیدید. او قد بلند شق ورق بی پروا و بسیار پر انرژی بود. اگر از نزدیک او را می شناختید ، متوجه چیزی متناقض در زندگی و رفتار او می شدید . او از یک سو ظاهرا تمرکزی از هم گسیخته داشت و به نقل از کتاب ادموند موریس زندگی نامه نویس ، به گواه یکی از هم کلاس هایش ، طیف اعجاب انگیزی از سرگرمی ها داشت ، از مشت زنی و کشتی و پرورش اندام و رقص گرفته تا شعر خوانی و شیفتگی عجیبش به طبیعت .
-
-
بی خیال شبکه های اجتماعی شوید
در سال ۲۰۱۳ باراتونده ترستون ، نویسنده و مشاور شبکه های اجتماعی ، یک آزمایش را شروع کرد . او تصمیم گرفت ۲۵ روز از زندگی آنلاین دور بماند، نه فیسبوک ، نه توییتر و نه فوراسکوئر و نه حتی ایمیل . او واقعا به این وقفه احتیاج داشتو ترستون به گفته ی دوستانش متصل ترین فرد ۲۰۱۲ ، هزار و پانصد پست در فیسبوک داشت (واقعا بریده بودم دیگه نمی کشیدم و......)
قسمتی از کتاب کار عمیق به نویسندگی کال نیوپورت اگر از این نوع پست خوشتون اومد حتما نظر خودتون رو بیان کنید .
