از استاد درهنگام سخن فرسایی در مورد بهشت موعود، پرسیدم: استاد، جهنم چگونه جایی است؟
شبیه شلیک آخرین گلوله از رگبار، فضای اتاق ساکت شد. به جلوی پای خود خیره ماند و گفت:
شب ها، زندگی روزمره را به کمک خواب به مرگ ختم می کنی و صبح ها در تناسخی سلسل وار در تَنی جدید، تجسُّد می یابی و روزمره را پی می گیری.
