
در روزهایی که خودشان هم نمیدانند چه میخواهند،
روزهایی که عبور میکنند بیآنکه ردی از خود بهجا بگذارند،
من در میان سایهها و سکوت،
چشمانت را میجویم.
چشمانی که درخشششان،
پایانی بر تردیدهاست،
نشانی از آنچه باید باشد،
از حقیقتی که فراموش شده است.
شاید اگر لحظهای در آنها غرق شوم،
آدمی دوباره یادش بیاید،
که هنوز زنده است،
که هنوز باید زندگی کند…
#س_باربد