خیال

در باب زندگی

در زندگی بیشترین عیش نصیب بی خبران است به آن جهت که از حقیقت واصل زندگی که همان ناپایداری است بی خبرند خوشا آنان که بی خبرند

زندگی همه خواب و خیال

خیال اهل خرد را چو عیال

در به در به هر دربی در زند

وز خیال در حیرتش زانو زند

این بشر چه خواهد از زندگی

تمام همتش هرزگی و درندگی

آمد و خون دل خورد و برفت

هیچ نبرد جز افسوس سخت

چو آمد و دید دنیا را گریان شده است

وز رفتنش عقلها حیران شده است

بر حسب طبع و طمع چرا غم می خوری

آسوده گردی چو می همی هی می خوری

نشدن رندان عاقل هرگز بازیچه اهل زمین

خود را رها کردن ز طمع و حرص و کین

می دوای درد دل هوشیاران اهل معنا

سطوران را خور وخشم و شهوت و دنیا

چه سوداها در سر چه غم‌ها بر دل

چه دردی چو حرص و طمع مشکل؟

تمام عمر درگیر طمع و مال و منال

خامی گویی جاودانه مانی با ظن و خیال؟