نجات وطن ز دست دیوان

درباب شناخت دیوان و اهریمنان دوپا در کالبد ادمی و راه نجات وطن از چنگال این موجودات بدسرشت

در طول تاریخ این دیار و در متون ادبیات این کشور بلاخص در کتابهای فاخری چون شاهنامه حکیم طوس بارها و به مناسبت های مختلف از دیوان بحث شده است به تحقیق بر اهل معرفت و دقت آشکار گشته که دیوان آن دسته از مردمان هستند که از صراط مستقیم انسانیت فاصله گرفته و به جهت خودخواهی و منفعت طلبی شخصی بر خلاف و برعکس اصول اخلاقی پندار نیک و گفتار نیک و کردار نیک عمل می کنند و جمله معروف کار دیوان واژگون است دقیقا بیانگر این حقیقت شگرف و بزرگ است

گروهی ز جمعیت ایران دیوان است

ز دیوان ایران چنین ویران است

رسم و مرام دیوان جملگی معکوس است

راه نجات میهن ز دیدشان معکوس است

راه نجات کشور ز دیوان تدبیر است

تدبیر خود درایت و شمشیر است

بهترین تدبیر برای دیوان بد ذات و بدکردار

سخت گیری بود و شلاق و چوبه دار

برای نیکان و خوش سیرتان درست کردار

بهترین تدبیر اسان گیری بود در عمل و گفتار

هموطن یگانه راه نجات وطن آگاهی ست

آگاهی تماما پایبندی به اصول اخلاقی ست

اخلاق یعنی اصالت دهی به منافع جمعی

رها کردن ز بهر منفعت و طمع هر رنجی