اگر بیش‌از‌حد فکر کردن حالت پیش‌فرض شماست،
این ممکن است روش مغز شما برای کنترل محیطی باشد
که زمانی غیرقابل کنترل به نظر می‌رسید.
این یک مکانیسم بقاست
که در اثر سال‌ها زندگی در محیطی غیرقابل پیش‌بینی شکل گرفته است.
ذهن شما یاد گرفته که هر نتیجه ممکن را پیش‌بینی کند
تا شما را از آسیب محافظت کند.
زمانی که آشفتگی عادی است،
ذهن سازگار می‌شود.
تجربیات گذشته ما
رفتارهای کنونی ما را شکل می‌دهند،
اغلب به شیوه‌هایی که به‌طور کامل درک نمی‌کنیم.
مگر اینکه ریشه‌های اضطراب و بیش‌از‌حد فکر کردن خود را شناسایی و رفع کنیم،
احتمالاً همچنان از جایی پر از ترس
و بیش‌از‌حد هوشیاری عمل خواهیم کرد.
این بیش‌از‌حد هوشیاری
زمانی شما را ایمن نگه می‌داشت
و به شما کمک می‌کرد که از آب‌های پرخطر عبور کنید
و بحران بعدی را پیش‌بینی کنید.
اما اکنون در دریای آرام‌تر،
همین مهارت نجات‌بخش ممکن است شما را به ترس‌های قدیمی متصل کند.
رها شدن از این الگو تنها به معنای کمتر فکر کردن نیست،
بلکه به معنای بازآموزی مغز برای تشخیص امنیت است،
برای فهمیدن اینکه هر موقعیتی نیاز به بررسی شدید ندارد.
در حالی که بیش‌از‌حد فکر کردن ممکن است زمانی از ما محافظت کرده باشد،
نباید آینده تعاملات ما با جهان را تعریف کند.
