یه وقتایی دلم میخواد بچه‌بازی در بیارم، شلوغ کنم، بهونه‌‌ی الکی بگیرم، چیزی رو بخوام که فراهم نمیشه، پاهامو بکوبم رو زمین و همه رو عاصی کنم، بازی رو به بهم بزنم، مزاحم آدما بشم، وقتشون رو بگیرم، همه‌ی توجه‌ها بیاد سمت من، حتی شده از روی عصبانیت و بعد همه‌ی اینا؛ برم تو اتاقم، در رو ببندم، پتو رو بکشم روی سرم تا از شدت گریه خوابم ببره.
