عشق چیست ؟
عشق به زبان ساده همان نیاز ذاتی انسان به برقراری رابطهای قلبی و روحانی و تمام عیار با یک انسان دیگر است. عشق همان راه گریز و نجات انسان از زندان تن خویشتن است. راه خروج روح از حبس تن است...
عشق به معنای تحویل دادن روح خود به دیگری است حال اگر این دیگری در مقامی پست تر و یا پلید باشد پرواضح است که با آدمی چه میکند. پس واضح است که سرنوشت هر کسی منوط به معشوق های اوست. در واقع آدمی معشوق و محبوب و مطلوب خود را میپرستد.
و آدمی هر چیزی را بپرستد همان میشود. بقول مولانا، گر در طلب لقمه نانی، نانی! بنابراین پرستش پول و اتومبیل و خانه و تکنولوژی و کلاً مادیات موجب سیاهی و ثقل و مرگ روحانی میشود و دل را می میراند. و یا آنکه انسان پستی را میپرستد پست میشود.
به همین دلیل عالیترین عشقها، عشق به خداست و بهترین پرستش از آن اوست منتهی نه خدای خیال و هوی و هوس. به همین دلیل پرستش واقعی خدا جز در عشق به یک انسان عارف و خداپرستی ممکن نیست.
🍀 دائرةالمعارف عرفانی جلد ششم ص۱۱۹
استاد علی اکبر خانجانی
دانلود رایگان 179جلد کتاب از همین مولف:
https://erfanalavi.site/