سلام.
خوبید ایشالا؟ کرونا!؟ خب که چی؟ من خودم تو قم زندگی می کنم. دو روز از خونتون بیرون نری و دستاتم تو روز چند بار بشوری میره پی کارش. بده بشینی سر فرصت چایی دم کنی و چهار تا کتاب بخونی و فیلم ببینی!؟ من که تا الان از کرونا راضی بودم. بنده خدا مدرسه ها رو تعطیل نکرده که کرده! اشتغال زایی ایجاد نکرده که کرده! چیه!؟ مگه دلال ها تو همین جامعه زندگی نمی کنن!؟ مگه اونا دل ندارن!؟ البته حق هم دارنا. من به شخصه جای دلال ماسک رو تو این عرصه ی پر افتخار خالی می دیدم. وجدانا دلال هر چیزی به وجود اومده بود الا ماسک که به حول قوه ی الهی و همت بلند ویروس کرونا و دست اندر کاران دلال به این مهم دست پیدا کردیم. از اینا بگذریم می رسیم به بزرگ ترین خدمتی که این ویروس به ما کرده. مگه کرونا نبود که حواس برخی از مسوولین رو به خودش پرت کرد که جای دیگه ای گند کاری نکنن!!؟ بده؟ می خواید بگم بره که اونا سر فرصت و با تمرکز به بقیه کاراشون بپردازن! وجدانا مگه شما از یه ویروس چه انتظاری داری؟ دیگه باید برات چیکار می کرده که نکرده؟ پول اجاره خونتونم اون باید بده!؟ والا...?
بریم سراغ اصل مطلب. یه سال گذشت...
می دونم هنوز سال تموم نشده به خدا! می دونم الان هنوز تو اسفندیم. شما یه لحظه صبر کن ببین من چی میگم بعد سوال بپرس.?
یه سال از ویرگولی شدن من گذشت...
یه سالی که توش خیلی چیزا یاد گرفتم. سالی که کلی دوست خوب پیدا کردم. خیلی هاشون از قبل من بودن و هنوزم هستن. خیلی هاشون به تازگی به ویرگول اضافه شدن و یه سری هاشونم وسط کار مارو گذاشتن و رفتن. اینا اصلا مهم نیست چون تا جایی که من می دونم امام علی(ع) می فرمایند:(هر کس کلمه به من بیاموزد مرا بنده خود کرده است.) خیلی ها اینجا بودن و رفتن ولی خیلی از پستاشون حتی زندگی من رو عوض کرد. از همه شون ممنونم. از همه کسایی که لطف کردن و از همون اول من رو تو جمع خودشون راه دادن. از همه دوستایی که حتی اگه اونا منو دوست خودشون ندونن من تک تک اونا رو دوست خودم می دونم.
ممنونم از این پستم:
پستی که جدا از اینکه از اولین شعر هایی بود که گفتم و خیلی هم دوستش دارم اما نقطه اتصال من با ویرگول بود.
و ممنونم از شما:
که واسه ی این پست سنگ تموم گذاشتید. روزی که اومدم توی ویرگول با خودم فکر می کردم من فقط اینجا اومدم تا ببینم نظر بقیه راجع به نوشته هام چیه و اصلا به بالای ۲۰ لایک حتی فکر هم نمی کردم. حالا می بینم ۶۳ نفر یه پست من رو لایک کردن و ۱۰۵ تا کامنت زیر پستم رد و بدل شده. دمتون گرم!??
آقا به عنوان کسی که یک سال با ویرگول زندگی کرده باید بگم آپدیت جدید اصلا نتونست انتظاراتم رو برآورده کنه. اصلا با امکانات جدیدش مشکلی ندارم. تنها مشکلم طراحی جدیدشه. هیچ پستی به چشم نمیاد. عکس اصلی نوشته و توضیح اون دیگه جایگاهشون رو از دست دادن. مربع سفید جلوی پست هایی که عکس ندارن واقعا اعصاب خرد کنه مخصوصا وقتایی که به عنوان پست پیشنهادی سردبیر معرفی میشن. بخش علاقمندی ها خیلی ضعیفه به طوری که من ترجیح میدم پستایی که دوست دارم رو از توی همون بخش جدید ترین پست ها پیدا کنم. چرا باید بوکمارک های من الکی صفحه رو پر کنن!؟ چرا چیدمان و ui ویرگول دقیقا کپی سایت مدیومه؟ چرا فونت های صفحه اصلی ریز شدن؟ چرا ویرگول هویتش رو از دست داده؟ تقلید کورکورانه اصلا درست نیست برادر من! ویرگول جان! قربون شکل ماهت! به خودت بیا جون من!!!!
جدای از انتقادات چند تا پیشنهادم بدم. البته اینا چیزی نیست که من بخوام بگم و تقریبا بیشتر کاربر ها انتظار اینا رو می کشن:
از اینا بگذریم می تونم بگم توی سال نود و هشتی که هرچی بلا و بدبختی بود سرمون اومد بهترین اتفاق برای من در اصل همین ویرگول بود. همین که اولین سالی بود که به طور کامل و تقریبا هر روز توی ویرگول پست می خوندم می تونه بهترین اتفاق بوده باشه. نمی تونه آقای دست انداز!؟ (دیگه ببخشید ما هر دور خودمونو الکی میندازیم توی مسابقه تون!?.)
ایشالا برای سال بعد سعی می کنم بیشتر بنویسم. ببینیم چی میشه! الله اعلم!
خلاصه ویرگول عزیز! همین الانش هم اگه یه سری از کاربرات نبودن بلند می شدم و می رفتم. یه خورده هم به فکر ما باش. امیدوارم بتونم تا سال دیگه همین موقع اینجا دووم بیارم.
دم همه گرم! مخلصیم.?
علی معلمی که ۶۰۱۶ روز از عمرش می گذره...
