انسان توانایی یادگیری شگفت آور دارد ، اما انگیزه ما برای انجام این کار با افزایش سن ، به ویژه در بزرگسالی ، کاهش می یابد .در دوران کوکی بیشتر علاقه داریم که پدیده ها را کشف کنیم. اما در بزرگسالی، ما بسیار علاقه مند هستیم تا آنچه را که آموخته ایم، حفظ کنیم تا بتوانیم در برابر هرگونه اطلاعاتی که ما را به چاش میکشد مقابله کنیم. با کمال تعجب ، در حال حاضر تقاضای زیادی برای استخدام کارمندانی وجود دارد که می توانند سطح بالایی از "یادگیری" را نشان دهند مانند میل و توانایی رشد سریع و انطباق مهارتهای شخصی در طول عمر کاری . این تقاضا با انقلاب فناوری اخیر سرعت بیشتری پیدا کرده.
در واقع در عصر حاضر با یک سوال درست از طریق اینترنت همه ما میتوانیم تقریبا جواب هر چیزی را پیدا کنیم ولی نکته مهم تحلیل و تمیز دادن اطلاعات اصلی و جعلی ست.پیامد شغلی آن، اینست که دانش و تخصص کم ارزش شده است. آنچه می دانید اکنون نسبت از آنچه می توانید بیاموزید کم اهمیت تر است و کارفرمایان کمتر به استخدام افراد با تخصص خاصی علاقه مند هستند. هر چند علاقه به افرادی که میتوانند یاد بگیرند جدید نیست. بیش از یک قرن پیش ، روانشناس فرانسوی آلفرد بینت ، که پیشگام استفاده از آموزش مدرن بوده است، اظهار داشت که "اولین کار ما آموزش دادن چیزهایی نیست که مفیدترین هستند. بلکه چگونه یاد گرفتن است.
وقتی همه ما به اطلاعات دسترسی داریم کلید اصلی، توانایی استفاده و ترجمه آنها به دانش مفید است. جالب است که مازاد اطلاعات می تواند فقر دانش را ایجاد کند.بر خلاف اجداد ما ، که در دنیایی با تحریک محیطی نسبتاً کم زندگی می کردند، دانستن چیزهای نو همراه با پاداش بود اما اکنون نادیده گرفتن اطلاعات جدید از جذب آن سودمندتر است. تمایل ما برای مصرف هرچه بیشتر اطلاعات جدید، دیگر در عصر فیس بوک، توییتر، سودمند نیست. و اخبار کیم کارداشیان و کانی برای ذهن های گرسنه معادل همبرگر و پیتزا ست که مقاومت در برابر آنها سخت و مصرف شان همراه با کالری بالا و مضر است.
مشاغل امروزی اغلب توانایی یادگیری ما را معیوب می کند و خواستار سطح بالا و مداوم کارایی و تمرکز برای دستیابی به نتایج است به جای توسعه مهارت ها. ، بیشتر کارفرمایان نسبت به نتایج وسواس دارند و خواستار سطح بالاتر و بالاتر کارایی و عملکرد هستند که می تواند بزرگترین مانع برای کنجکاوی و یادگیری باشد. افرادی که به دنبال غلبه بر این چالش هستند باید این چهار پیشنهاد را در نظر بگیرند:
بیشتر افراد "پتانسیل یادگیری" را به عنوان یکی از معیارهای اصلی هنگام انتخاب شغل خود لحاظ نمی کنند ، البته پتانسیل یادگیری شما تا حدودی به شخصیت شما و هوش شما وابسته است اما صرف نظر از این خصوصیات ، تمایل شما برای یادگیری به شدت تحت تأثیر نوع شغل وسازمانی که انتخاب می کنید قرار دارد. شرکت هایی مانند Google ، Unilever و Edmunds.com با موفقیت فرهنگ هایی را برای گشودن کنجکاوی کارمندان و پاداش دادن به یادگیری رسمی و غیر رسمی خود به کار گرفته اند. برای ایجاد فرهنگ یادگیری ، سازمانها باید برای امنیت روانی ، تنوع ، ایده ها و برای فکر کردن ارزش قائل شوند ، که همه این موارد می تواند مانع نتایج کوتاه مدت شود.
يکي از بزرگترين موانع يادگيري ، زمان است ، به ويژه هنگامي که شما در ارائه سطوح برتر عملکرد متمرکز هستيد. بنابراین ضروری است که شما یک فرآیند یادگیری خود را داشته باشید ، مدیریت رشد و پیشرفت حرفه ای خود را. اگر منتظر هستید که به شما چیزی یاد بدهند ، در مورد یادگیری انگیزه کافی ندارید. حتی اگر برای رسیدن به این هدف زمان مشخصی به شما داده نشده باشد ، وظیفه شما این است که زمان لازم برای یادگیری را کنار بگذارید.
اگرچه انتخاب مشاغل مناسب برای نقاط قوت ما مناسب است - ولی ما می توانیم با پرداختن به نقاط ضعف خود نقاط قوت جدیدی را توسعه دهیم ، بنابراین اگر می خواهید مهارت هایی را کسب کنید ، یا تخصص جدیدی را توسعه دهید ، ناگزیر می شوید به جای آنچه می دانید ، روی آنچه که نمی دانید متمرکز شوید.
اغلب ما یادگیری را به معنی آموزش رسمی میدانیم، اما برخی از بزرگترین فرصت های یادگیری ارگانیک یا خودبخود هستند و این در کار نیز صادق است. آنها شامل یادگیری از دیگران: به عنوان مثال ، همسالان ، همکاران ، کارفرمایان و به ویژه مربیان هستند. در حقیقت ، در حالی که آموزش رسمی تمایل به افزایش دستیابی به مطالب خاص یا تخصصیدارند ، انواع یادگیری خودبخودی و اجتماعی به احتمال زیاد منجر به شکل گیری عادات جدید و رفتارهای عملی می شوند. این امر نیاز به جستجوی بازخورد عملکرد خود و پذیرش پیشنهادات و انتقادات دارد. بیشتر ما آنقدر مشغول نشان دادن صلاحیت هستیم که یادگیری را فراموش می کنیم و پذیرش پیشنهادات را نشانه ضعف میدانیم. و اگر فرصت های محدودی برای یادگیری از دیگران دارید ، همیشه می توانید چیزی در مورد خود بیاموزید: که دیگران چه درکی از شما دارند ، از جمله استعدادها و عملکردهای شما؟ پاسخ به این سؤالات به شما در شناسایی شکاف ها و همچنین زمینه های یادگیری در آینده کمک خواهد کرد.
مهمتر اینکه ، یادگیری هرگز نباید متوقف شود. فارغ از دستاوردهای گذشته شما و سطح تخصص فعلی شما ، آینده شما به توانایی شما در یادگیری بستگی دارد.
برگرفته از Take Control of Your Learning at Work , HBR
