بالاخره تصمیم گرفتم یکی از طولانی ترین رمان های فرانسوی را بخوانم و همانطور که روز به روز و از کتابی به کتابی دیگر توقعم نسبت به محتوای کتاب بیشتر می شود، همچون معتادی که بعد از هربار استعمال مخدر نیاز دارد تا میزان نشئگی بیشتری در مصرف بعدی تجربه کند.
اما فعلا که هنوز در ابتدای جلد اول در جستجوی زمان از دست رفته هستم، همه چیز خوب پیش می رود و بنظرم کتاب خوبی است. داده هایی که در ذهن شما رسوب کرده را تحریک و شما را درگیر خودش می کند تا آن جایی که مجبور می شوید هر چه در ذهن دارید را روی کاغذ بالا آورید.
مارسل پروست در جلد اول کتاب از ارتباط خود با مادرش صحبت می کند و به قول منتقدی که در مورد ترجمه ی این کتاب می گفت مترجم توانسته یک کتاب شعر را به خوبی ترجمه کند و من با این نظر بسیار موافقم.
در مدتی که گذشت، با خواندن کتاب هایی که زن بخشی اصلی داستان آنها بود و بخصوص از روابط مادر با فرزندش سخن می گفتند این سوال بدیع اما ساده در ذهنم شکل گرفت که یک زن قدرت پذیرش چند عشق را به طور همزمان در خودش دارد. البته نمی گویم یک مرد وقتی پدر می شود یا در حالت عادی این ظرفیت را ندارد اما فکر می کنم هیچ وقت به اندازه ی یک زن نیست.
اگر بخواهم خلاصه بگویم و سریع اصل مطلب را برسانم، زنی را فرض می کنیم که در حالت عادی و با عشق ازدواج کرده و صاحب چند فرزند می باشد. مسیری که این زن در طول یک زندگی طبیعی طی می کند به این صورت است که ابتدا در خانواده ی خودش عشق را نسبت به پدر و مادر، خواهر و برادرش تجربه می کند سپس در زندگی مستقل، عشق به همسر و فرزندانش.
اما موضوعی که برایم بسیار جالب، جذاب و شگفت انگیز است که یک زن برای هریک از این افراد می تواند یک جهان مجزا و یک عشق جدید باشد. این ویژگی آنقدر زیباست که مارسل پروست در رمان در جستجوی زمان از دست رفته از رابطه ی خود با مادرش چنان با ظرافت سخن گفته که شما از عظمت آن بسیار زیاد لذت خواهید برد و این سوال برایم پیش می آید چطور یک زن به طور هم زمان می تواند نیاز به عشق همه ی اعضای خانواده اش را پاسخگو باشد و آن هم نه به صورت یکسان بلکه منحصر به فرد و با ویژگی های خاص هر یک از اعضای خانواده.
باید گفت سرزمین وجودی یک زن وسعتی بی انتها دارد و می تواند به تعداد کسانی که به او نیاز دارند، در پرتوی عشق گسترش یابد و آن جان های تشنه را تا زمانی که زنده است، از چشمه های زلال درونش، سیراب کند.
30 مهر 1402
