ما، بیشترین رنجی که متحمل میشویم حاصل همین ،انتظار، هست. انتظار هیچ نقش مثبت و سازنده ای در زندگی انسان نداشته و نخواهد داشت، چه بسا که باعث ایجاد شکست ها و از هم گسیختگی های اخلاقی ، اجتماعی در انسان شده است. اغلب مشکلات حاصل همین انتظار هستش، انتظار بی جا و به جا هم نداره. خود همین کلمه ی انتظار که در فکر و دیدگاه انسان منبت میگردد، باعث یک کشمکش در افکار و اعمال او میگردد که هر نوع عکس العملی در زندگی شخصی غیر از این کشمکش اتفاق بیافتد موجب از هم گسیختگی در اعمال و افکار آن فرد میشود .عامل بسیاری از مشکلات در روابط اجتماعی امروزه نیز همین هست، علت اینکه جامعه ی امروزی در مسیر روز افزون فرد گرایی گام برداشته، همین انتظارات غیر عمل شده از دیگران است که موجب بیزاری از اجتماع و فردگرایی شده است.یا انتظاری که شخص بر حسب عادت و پیشینه و توانایی که از خود دارد باعث ایجاد یک انتظار از خود میشود که هر نوع نتیجه ای که فرد پیش بینی کرده است رخ ندهد موجب شکست میشود.باید قبول کرد که امروزه و در جامعه که بسیاری از انسان ها معیار های مهمتری از صداقت، اعتماد ، تکرویی و عشق میبیند و دائما خود را در پس زمینه بازیگری و دورویی قایم میشود و دائما خود را در حال تجربیات جدید قرار میدهد و اعتقادی به ثبات ندارد ، انتظار بزرگترین مفهوم هست چون هیچ چیز در این زمان ثابت نبوده و انسان هر لحظه در حال تجربه مد و ترند روز میباشد.
