«واقعیت» هر چه تلاش کند بر «حقیقت » تطبیق نمی یابد ، «واقعیت» فقط به «حقیقت» نزدیک می شود و در بهترین حالت بر آن مماس می شود اما هیچگاه توانایی یکسان شدن با آن را ندارد .
«واقعیت» آنچه که هست نامیده می شود اما «حقیقت» انچه که حق است .
واقعیت می تواند در نگرش بسیاری صواب(درست) باشد و در نگرش بسیاری دیگر ناصواب ، اما حقیقت همیشه و مطلقاً درست و حق است.
حال کیست توانایی کشف حقیقت را بصورت کامل داشته باشد؟ در پاسخ گفته می شود ( «حقیقت » به مانند جسمی بسیار بزرگ و مختلف الاضلاع است که هر کس وابسته به «نگرش» خود و از زاویه دید خود ، آن را به گونه ی «واقعیت» در میابد.)
