به هیچی نچسب، دل نبند، رها کن....!
بذار هرچی که داری، دارایی تو باشه، نه امتیاز یا ویژگی تو!! بذار اون مال تو باشه نه تو گرفتار اون، بذار وقتی می خوان معرفیت کنن، خودتو معرفی کنن نه مال و اموالتو. رها کن خودتو....!!
به نظرم اگه قرار باشه هر آدمی تو زندگیش فقط یه چیزو یاد بگیره، اون همین رها کردنه!! رها کردن به این معنی که من می خوام آزاد باشم. اگه به یه دارایی بچسبم، هم برای بدست آوردنش، هم برای حفظ کردنش هزارتا کار لازمه انجام بدم که هیچوقتم تمومی نداره. هر قدر هم اون دارایی کوچیک باشه یا بزرگ باشه فرقی نمی کنه. من آدمی رو می شناسم که عاشق لیوانشه و مجبوره همیشه یه بخشی از حواسش رو به این اختصاص بده که لیوانه سر جاش باشه، تمیز باشه، کسی باهاش چای ننوشه، یه وقت نشکنه....لیوانه مال اون نیست، اون در خدمت لیوانه است.
دارایی های مادی همشون همینطورین، گیرت میندازن و ازت وقت و توجه زیادی میگیرن، رسما نگهبانشون میشی!! بعضیا گیر ظاهرشونن،حتما فلان لباس باید باشه، فلان انگشتر و دستبند باید باشه، فلان لاک و ناخن و فلان آرایش باید باشه تا من احساس خوبی نسبت به خودم داشته باشم وگرنه حالم بده، احساس ضعف و کم بودن میکنم، خجالت میکشم تو جمع حاضر بشم آخه ممکنه دیگران از من خوششون نیاد. این یعنی گرفتاری، یعنی دربند همه اون چیزایی هستم که خیال میکنم اگه به خودم اضافه شون نکنم، دوست داشتنی نخواهم بود و این بده.....
دارایی بد نیست، زیبایی و آراستگی خیلی هم خوبه ولی تا وقتی که اونا در خدمت من باشن، تا وقتی که درگیرشون نشم. ما اگه قدر و ارزش خودمونو بدونیم دیگه لابلای چند تا دارایی ناچیز و موقتی گیر نمی کنیم. قصه اینه.... قصه اینه که به ما نگفتن چقد ارزشمندیم. وقتی شروع میکنی به رها کردن، کم کم یه چیزایی از خودت دستت میاد. رها کردن میتونه بخشیدن باشه، میشه کمی فاصله گرفتن باشه یا یه مدت نبودن....خلاصه بد نیست امتحانش کنی، چونکه همه ما در نهایت مجبوریم هر چی و هر کسی رو که بهش چسبیدیم رها کنیم، نکنیم هم به زور جدامون میکنن.... پس بهتره حالا که فرصت هست خودمون رها کردن رو یاد بگیریم.....
https://virgool.io/@Amookia/%D8%AF%D9%84-%D9%86%D8%A8%D9%86%D8%AF-%D8%B1%D9%87%D8%A7-%DA%A9%D9%86-he8nvpx7aaww