گریه نکن گل ناز من، گریه نکن، من که دیدم خستگی هاتو، تو فقط نفس بکش، با من انجامش بده.
من میبینم تلاش هاتو، من میبینم کار هاتو که دیگران ندیدن، من میبینم چیزایی که حقت بوده و نشده و نبوده های شده رو..
گل ناز من، چه کنم ازت دورن اونا که باید باشن و چه کنم نزدیکن اونا که کارشون غم دادنه؟
گل ناز من، ببخشید که عقب انداختمش، ببخشید که دور گذاشتمش.
بیا من تشکر کنم ازت، اره تو برای شنیدن این کاریت نبوده، اما بیا من بهت بگمش-
میفهمم درد سرت رو و غم دلت رو
میفهمم نتیجه ندادنای الانت چقدر درد بزرگی داره، نازگلکم، میدونم نوازش نشدنت چقدر سخته برات..
ولی، چاره چیه؟
حافظ میگفت "دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور "و الان داره یکسان میشه ، داره تکرار میشه...
پرخاشت، اضطرابات، سر درد فاکیت یا هر چیزت!
ولی من نمیذارم..
خوب میشی گل نازم، آروم باش و با من نفس بکش:)
