هفته گذشته که رفتم مدرسه و رفتم کمد های مدرسه رو گشتم، یه گواهینامه دیدم که جالب بود، من از آخر به اول شروع کردم به خوندنش و دیدم که تیکه تیکه داره از مقام منطقه ای میگه و بعدش از محور شعر!
یکم بالا تر نگاهم افتاد به اسم خودم...
حتی باورم هم نمیشد که اون نوشته ِمن باشه و این گواهینامه برای من...
و حالا متن زیر خلاصه ای از کل اون نوشته هست...
چیست التماس قطره اشکی آب برای رشد؟
و رشد چیست؟
دیدن آفتاب پشت معرکه است...؟
رشد همانی است که مادرم گوش هایم را میگرفت و میگفت :«آرام باش»..
رشد ،التماس آبی ،برای شناخت حقیقت سوزان آفتابی بیش نیست....