انعطاف پذیر باش!
این که اهدافمون رو جدی بگیریم و تمام تلاشمون رو برای رسیدن بهشون انجام بدیم، خیلی خوبه؛ اما معمولا وقتی یک مقصدی داریم، فقط یه راه برای رسیدن بهش وجود نداره. اگر یه راهی به بن بست ختم شد، احتمالا میشه راههای دیگهای هم پیدا کرد.
آدمها برای رسیدن به اهداف مشترک یه مسیر مشخص رو نمیرن. یه فرمول مشخص برای موفقیت وجود نداره.
ملموسترین نمونه همین کنکوره. همه یه تعداد تست، ساعت مطالعه و ساعت خواب بیداری مشابه ندارن. ممکنه من با یه استاد بهتر درسو بفهمم و یه نفر دیگه نتونه با اون ارتباط بگیره. ممکنه من ترجیح بدم شب بیدار بمونم و درس بخونم و یه نفر دیگه صبح زود بیدار شدن براش بهتر باشه.
تمام اینها طبیعیه. چون آدمها با هم متفاوتن و طبیعیه که مسیر رسیدن به هدفشون هم با هم متفاوت باشه.
اول از همه باید این رو بپذیری و سعی نکنی همش دنبال این باشی که بقیه چه جوری موفق شدن. خوندن زندگینامه و مسیری که افراد موفق تو زندگیشون طی کردن بد نیست؛ اما باید خودت هم مسیر خودت رو پیدا کنی و داستان خودت رو بسازی.
میتونی چیزهایی رو از مسیر دیگران الهام بگیری و توی مسیر خودت ازشون استفاده کنی. مهم اینه که بفهمی چی برای تو جواب میده و چی جواب نمیده.
خیلی به خودت سخت نگیر و زمانهایی رو به استراحت و یا انجام کارایی که دوست داری اختصاص بده. این باعث میشه که توی مسیر فرسوده نشی. ما ربات نیستیم و نمیتونیم بدون انجام دادن کارهایی که حالمون رو بهتر کنه، یه مسیر مشخص و طولانی رو طی کنیم.
جف بزوس میگه:
«به نظر من میتوانیم دربارهی چشم اندازها و اهدافمان سرسخت باشیم؛ اما باید دربارهی جزئیات نحوهی رسیدن به آنها با انعطاف پذیری عمل کنیم.»
