همه ما بدون استثناء وفاداری را تحسین می کنیم و از خیانت بیزاریم.
اما ناگزیر در همین جامعه و از میان همین افراد که وفاداری را تحسین می کنند، همین حالا عده ای نیز خیانت می کنند.
ساده ترین استدلال رایج میان مردم این است که لیاقت ندارد یا آدم بی ارزشی است که خیانت کرده..
کاری به درستی یا نادرستی اش ندارم، فقط می خواهم بدانم ریشه خیانت در کجاست؟
چند پاسخ برای اندیشیدن:
1- هجوم سبک زندگی غربی که در سال های اخیر به خاطر رسانه ها شدت بسیار بیشتری به خود گرفته است، هزینه اخلاقی و روانی خیانت را بسیار پایین آورده است. واقعیت دردناکی وجود دارد و آن هم این است که امروز با این همه رسانه های مسموم، برخلاف گذشته برای وفادار ماندن باید جنگید. چرا که هر روز مطالب و مفاهیم بی شماری از سوی رسانه ها به مغز ما حمله ور می شوند که خیانت را به نوعی عشق و امری ساده و قابل پذیرش نشان می دهند.
2- زن و به کلامی دیگر، مادر به عنوان نماد پاکی و وفاداری و بنیان خانواده و ضامن سعادت بشر دچار بحران شدید هویت شده است. سختی کار تواماَ در بیرون و داخل خانه، و طلب کردن آزادی هایی که لازمه کار در بیرون است. گسترش محیط های خصوصی به بیرون و محیط های عمومی، پوشش هایی که به صورت طبیعی حس لذت جنسی را بیرون از حریم زناشوئی و توسط مردهای ناشناس (با وجود مقاومت زن در برابرشان) به زن القا می کند و از طرفی دیگر، هزینه ای که زن در کار در بیرون و داخل خانه تحمل می کند، نوعی قدرشناسی از سوی مرد را طلب می کند که با عزت مردانه در تضاد می نماید و همین نیز موجب کاهش جذابیت مرد برای زن و بالعکس می شود. البته این تضادی ذاتی نیست. بلکه ناشی از شرایط اقتصادی و اقتضائات محیطی است و همه این ها با حفظ حریم خصوصی زناشوئی به سادگی قابل حل شدن است ولی مشکل از آن جا شروع می شود که رهبری فرهنگ جامعه در شبکه های اجتماعی دست سلبریتی ها و پاپاراتزی هاست و آن ها هستند که تصمیم می گیرند یک زن هر چقدر هم باحیا باشد چه بپوشد و چگونه رفتار کند تا از قافله عقب نماند.
3- وفاداری یا تعهد، شدیدا با ایمان به خدا یا توحید درهم تنیده است. درک این موضوع نیاز به توضیحی طولانی دارد. در حد اختصار این که وفاداری یا تعهد برخاسته از احترام به نفس و عشق به خویشتن است و بالاترین حد عشق به خویشتن از طریق باور به وجود خداوند ایجاد می گردد. افرادی که به خدا باور ندارند و وجود خودشان را در قالب مادی و پست خلاصه می کنند یا باور ضعف و شکننده ای به خدا و رابطه ای ضعیف با او دارند، قدرت وفاداری و تعهد را ندارند. البته شاید بعضی از افراد مثال هایی از وفاداری های افراد مادی را بزنند که در این جا عنصر زمان را نادیده می گیرند. و در واقع وفاداری برای افراد مادی، فقط وسیله ای برای حفظ یا کسب منافع مادی است. و جلب تایید و تحسین دیگران، یک نیاز مهم روانی اما مادی است.
به نظر شما زمان بیدار شدنمان از خواب چندین ساله و غرق شدن در جریان مسموم رسانه ای فرا نرسیده است؟؟
