زباله دانی…
زلنسکی به زباله‌دانی تاریخ پیوست!
خبر کوتاه بود و جانسوز. البته برای غرب‌گرایان جانسوز بود. برای همان‌ها که دلشان برای آمریکا می‌تپد و راه حل مشکلات کشور را پشت میز مذاکره می‌جویند.
هنوز روزی که جنگ روسیه با اوکراین شروع شد را همه به خوبی به یاد داریم. آن روزها غرب‌گرایان چه ذوقی کرده بودند. فکر می‌کردند آمریکا پشت اوکراین خواهد ایستاد و در نهایت این کشور پیروز جنگ خواهد بود.
اشک شوق می‌ریختند وقتی خبر کمک‌های مالی و رسانه‌ای آمریکا به اوکراین را می‌شنیدند و دلشان می‌تپید برای روزی که ایران نیز سر تسلیم در برابر آمریکا فرود بیاورد و ریزه‌خوار سفره او باشد.
اما همه چیز خیلی زود تمام شد. زلنسکی خیلی زود به مهره سوخته تبدیل شد و ادامه جنگ، دیگر برای آمریکا فایده‌ای نداشت. پس مثل تمام موارد قبلی به راحتی تصمیم گرفت او را مثل دستمال کثیف به سطل آشغال پرتاب کند؛ درست همان کاری که با صدام، قذافی و حسنی مبارک انجام داد و دقیقاً همان کاری که در آینده نزدیک با سایر متحدانش مثل بن سلمان انجام خواهد داد.
تاریخ انقضای هر کسی که به آمریکا اعتماد کند روزی برای این کشور تمام خواهد شد. سرنوشت همه آنها نیز از قبل معلوم است: سطل زباله!
البته درباره اوکراین کار به اینجا ختم نمی‌شود. از این پس اوکراین رسماً مستعمره آمریکا خواهد بود و این کشور زمین‌های حاصلخیز کشاورزی و معادن مرغوب آن را در اختیار خواهد داشت.
این را با رفتار جمهوری اسلامی ایران با متحدانش مقایسه کنید. ایران اسلامی هرگز متحدانش را تنها نگذاشته و نخواهد گذاشت.
در جنگ اخیر بین اسرائیل و جبهه مقاومت، ایران مثل پدری دلسوز از حماس، لبنان، یمن و سایر نیروهای مقاومت حمایت کرد. در کنار آنها با اسرائیل جنگید، در کنارشان خون داد و در سخت‌ترین شرایط کنارشان ماند و رهایشان نکرد.
با این همه هنوز هستند کسانی که با شنیدن اسم آمریکا قند در دلشان آب می‌شود و فکر می‌کنند ماجرای بین آنها و آمریکا طور دیگری پیش خواهد رفت. فکر می‌کنند آخر قصه ارتباط آنها با آمریکا به خوبی و خوشی تمام خواهد شد.
کاش این عده از اتفاقاتی که امروزه جلوی چشمشان در صحنه بین‌المللی پیش می‌آید درس عبرت بگیرند تا در آینده درس عبرت دیگران نشوند. اگر هم علاقه‌ای به درس عبرت ندارند، بهتر است جای دیگری را برای پیاده کردن طرح‌های تخیلی خود انتخاب کنند و با زندگی مردم نجیب ایران بازی نکنند.
ایران بازیچه دست عده‌ای متوهم نیست که هر بار کشور را به پرتگاه مذاکره ببرند و هر بار هم بعد از شکست طرح‌های تخیلی‌شان برای حل مشکلات کشور، به جای پاسخگویی، مخالفان خود را متهم به کارشکنی کنند.
امیدواریم این بار برای همیشه از این تجربه و تجربیات مشابه قبلی درس بگیرند و قبول کنند که چاره مشکلات کشور مذاکره با دشمن خونی این مملکت و مردم نیست.
