زندگی عمر گرانیست و چه ارزان ، گذراست
فکرفردا غم دیروز ، تلف دقیقه هاست
این بهارو این زمستان گذراست
غم و شادی نابرابر گذراست
او بفرمود آدمی را در پَس رنج آفرید
گرچه شادی نیز بیاید همه آخر گذراست
گذرم گر گذرد زِ کوچه ی خاطره ها
همه را در نظرم نشانی از فاصله هاست
همه را عمر گران در پی هم بسی گذشت
جز نامِ نِکو یا که بدی ، مابقی را گذراست
آدمی را به امید زنده نگه میدارند
زنهار که امید به این دروغ ها گذراست
