(به سمت شرکتهایی بروید که هر احمقی میتواند آنها را اداره کند)
علاوه بر وضعیت سود آوری و بدهی شرکت، معیار دیگری که پیتر لینچ برای سرمایه گذاری به آن توجه می کرد، نحوه مدیریت شرکت بود. او می گفت به سمت شرکت هایی بروید که هر احمقی می تواند آنها را اداره کند. دو نوع شرکت وجود دارد که هر احمقی می تواند آنها را اداره کند
اولی شرکتی است که محصولی ساده و عملیاتی آسانی دارد. برنامه رشد شرکت همانا فروش بیشتر و بیشتر آن چیزی است که شرکت تولید می کند و این کار را به صورت مکرر و در جاهای زیادی انجام می دهد. برای ساختن چنین محصولاتی نیاز به بینش و دانش عمیقی نیست.
نوع دیگر شرکت ها، شرکتی است که مزیت رقابتی قوی دارد که حتی این مزیت در برابر تصمیم های نادرست مدیریت می تواند حفظ شود. مک دونالد اشتباهات زیادی از جمله واکنش کند به تغییر ذائقه مشتریان و عدم گسترش منو غذایی انجام داده است که منجر به تجربیات بد برای مشتریانش و کاهش سهم فروش شده است و در مدت کوتاهی مدیران زیادی به خود دیده است ولی دوباره توانسته ارزش بازار خود را افزایش دهد (به خاطر دارا بودن مزیت رقابتی). یا شرکت مودیز که با وجود اشتباهات زیاد در رتبه بندی شرکت های ورشکسته بحرانهای اخیر، توانسته است سهم بازار خود را
.افزایش دهد
(این مطلب برگرفته از کتاب Invest Like a Guru می باشد)
