همون طور که می دونید ما ایرانی های نوروز و سال نو رو جشن میگیریم. طبق تقویم رسمی کشورمون هم 4 روز تعطیل هستیم !! البته دلیل اینکه چرا 15 روز این ور سال و یه هفته قبل از شروع سال تعطیله و مسافرت تشریف می بریم رو نمیدونم!! طبق همین آیین ها و رسوم قدیمی ما اصلا خوشمون نمیاد 13 ایم روز رو داخل خونه بمونیم و دست به دامان طبعیت میشیم. کلا اصلا 13 رو نحس میدونیم . تو این روز میریم بیرون که نحسی رو بدبختی رو حال بد رو پلیدی رو به در کنیم و چند ساعتی خوش باشیم! سوالی که در این مفهوم ذهنم رو به خودش مشغول کرد این بود: ما چه قدر برای دور ریختن افکار منفی ، زباله های ذهنی که ساختیم و یا شایدم بهشون متاسفانه عادت کردیم، وقت میزاریم و از خودمون دور میکنیم؟؟؟ به قولی به درشون میکنیم؟؟؟ آیا واقعا برای از بین بردن نحسی که از فکر خودمون میاد باید حتما از خونه بریم بیرون و یک نمایش شلوغ رو انجام بدیم؟؟؟
مادامی که لباس افکارمون کهنه باشه، یا به نوبه ای لجن بهش چسبیده باشه ،معنای نوروز رو فقط به دید بازدید یا فرستادن پیام گروهی به دوستان یا مسافرت های شلوغ و دلخوش کننده تبدیل میکنیم.
طبیعت انسان با زباله زیبا نیست.
13 بدرمون مبارک !
