نخستین درس عشق این است که درخواست عشق نکنی، بلکه فقط بدهی. یک دهنده شو.
و مردم درست عکس این عمل می‌کنند: حتی وقتی که عشق میدهند، فقط با این فکر میدهند که عشق باید به آنان بازگردد.
عشق آنان یک معامله است؛ سهیم نمی‌کنند، آزادانه سهیم نمی‌کنند. سهیم کردن آنان مشروط است: با گوشه‌ی چشم می‌پایند که آیا عشقی که داده‌اند بازمی‌گردد یا نه! مردمانی بسیار فقیر...
آنان عملکرد طبیعی عشق را نمی‌شناسند: تو فقط عشق را نثار میکنی، باز خواهد گشت. و اگر هم بازنگشت، موردی برای نگرانی وجود ندارد زیرا یک عاشق میداند که عشق ورزیدن یعنی خوشبخت بودن.
اگر بازگردد، خوب است: آنگاه خوشبختی چند برابر می‌شود. ولی حتی اگر بازنگردد، در خودِ عمل عشق ورزی، تو بسیار خوشبخت و بسیار مشعوف هستی که اهمیتی نمیدهی که آیا بازمی‌گردد و یا نه.
? زن
✍? #اشو
