بمب‌های ساعتی کوچک

پایان عمر جنایت

تاریخ مملوء از اتفاقات تلخ‌وشیرین است. گاهی آکنده از غم گاهی سرشار از شادی اما بزنگاه شوم تاریخ آن جایی است که در سال ۱۹۴۸ میلادی دولت غاصب و منحوس اسرائیل اعلام وجود کرد. این غصب بزرگ در آغاز با کشتارهای جمعی مردم بی‌دفاع در شهرها و روستاها و راندن مردم از خانه و کاشانه خود به کشورهای همسایه همراه بود. در طول این سال‌ها بیش از ۵۳۰ شهر و روستا فلسطینی تخریب گردید و بیش از صدهزار فلسطینی به شهادت رسیدند. جنگ میان اسرائیل و فلسطین، مصداق عینی تقابل حق و شر مطلق است. آن‌گونه که امام موسی صدر بیان کرده‌اند که «اگر شیطان و اسرائیل با یکدیگر بجنگند ما در کنار شیطان می‌ایستیم. اسرائیل شر مطلق است».

این دولت غاصب در طی این سال‌ها از هیچ ظلمی دریغ نکرده است و رسانه‌های جهان تنها قادر بودند بخش کوچکی از آن را گزارش دهند. در تاریخ ۱۵ مه سال ۱۹۴۸ گروه تروریستی یهودی شامل هاگانا، واشترن و پالماخ که تحت نظارت و آموزش انگلیسی‌ها بودند، حملات خود را به شهرها و روستاهای فلسطینی آغاز کرده و بیش از ۷۰ هزار فلسطینی را از خانه و کاشانه خود راندند. اینها تنها بخش کوچکی از جنایات صهیونیست‌ها علیه فلسطین است.

حکایت این روزهای فلسطین بیانگر تکرار دوباره تاریخ در اذهان مسلمانان است. تداعی‌گر شهادت فرزند شش ماهه اباعبدالله علیه‌السلام، شهادت صدها کودک مظلوم و بی‌دفاع که دنیای کودکانه و زیبایشان ویران شده، کودکانی که دشمنان از آنها تحت عنوان بمب‌های ساعتی کوچک یاد می‌کنند و با نهایت رذالت و شقاوت به کشتن آنها افتخار می‌کنند. آه از پدر و مادرهایی که دنیایشان جز سرخی خون کودکانشان رنگی ندارد. آه از کودکانی که بازی‌های کودکانه‌شان فرار است، نه فرار از محفل‌های دوستانه‌شان، فرار از آتش و جنگ؛ آنچه نوازششان می‌کند دیگر دست مهربان پدر و مادرشان نیست؛ بمب‌ها و موشک‌هایی است که بر سرشان فرومی‌ریزد و ننگ، ننگ بر دشمنان مظلوم‌کش و کودک‌کش، ننگ بر آمریکا بر این بلاهت عظیم و توحش متمدنی که حامی دولت غاصب است. دولت خون‌خوار و غاصبی که ظلم‌هایی همچون مثله‌کردن بدن مطهر شهدا و دریدن شکم زنان باردار و کشتن و آواره‌کردن صدها مسلمان مرتکب شده است و درد و رنج‌هایی که ملت فلسطین متحمل شده‌اند، اندوهی است که پیکرۀ امت اسلام را نیز به درد می‌آورد. گاهی با اشک خودمان را تسلی داده‌ایم گاهی با نفرت و بغض، گاهی هم مانند جنگ ۳۳ روزه نبرد تن‌به‌تن، حزب‌الله لبنان در جنگ ۳۳ روزه به دشمنان فهماند که امت اسلام هیچ‌گاه یکدیگر را تنها نمی‌گذارند، حتی به قیمت جانشان. این جنگ به همگان ثابت کرد که ارتش به‌ظاهر قدرتمند اسرائیل قدرت بازدارندگی چندان بالایی ندارد و حزب‌الله و حماس این بازدارندگی دیرپای ارتش اسرائیل را از بین‌بردند، ارتشی که قساوت و شقاوت‌های ننگینی در کارنامه سیاه خود دارد و قتل‌عام اهالی روستای (دیر یاسین) یکی از آنهاست. نهم آوریل هر سال، سالروز کشتار فجیع روستای دیر یاسین در غرب بیت‌المقدس است. این کشتار در سحرگاه نهم آوریل ۱۹۴۸ به دست تروریست‌های ایتسل و لیحی که مورد حمایت سازمان تروریستی هگانا بودند صورت گرفت. جنایت‌کارانی که بعدها هسته مرکزی ارتش را تشکیل دادند. این جنایات به‌قدری عظیم و مملوء از توحش است که قلب هر انسان آزاده ای را به درد می‌آورد و خشم او را علیه اسرائیل برمی‌انگیزد، اما هر ظلمی گر چه در ظاهر بزرگ اما نابودشدنی است، این وعده خداست و وعدۀ او حق است.