فکر نمیکنم انسان ها از موفق بودن بیزار باشن، تنها عاملی که همیشه بازدارنده انسان در رسیدن به هدف هاش بوده تنبلی و راحت طلبی بسیار بوده و همیشه این موضوع باعث ضرر و زیان بسیار شده.
اما سوال اینجاست چرا انسان راحت طلبه؟ انسان چیزی جز مغزش نیست. مغز انسان همیشه در هر شرایطی سعی میکنه تا خودش رو امن نگه داره، هر اتفاقی که احتمال اسیب رسوندن به بدن رو داشته باشه یا قرار باشه اتفاقی رو خارج از دایره امن انسان رقم بزنه رو سخت جلوه میده این دلایل دیرینه ای داره که در زمان گذشته وقتی انسان ها برای شکار میرفتن چون نمیدونستن چی در انتظارشونه و یک شکار جدید انجام میدادن احتمال مرگشون وجود داشت. از اون زمان تا الان وقتی شما میخواید از دایره امن خودتون خارج بشید و کمی به خودتون سخت بگیرید که صبح ها زود بیدار بشید یا کار کنید، اسخدام بشید، بازدهی داشته باشید، ساعات زیادی مشغول یادگیری باشید مغز این رو قبول نمیکنه چون خارج از دایره امنشه و آلارم خطر فعال میشه و اینطور میشه که می‌گید ولش کن بابا، و احتمالا دراز می‌کشید روی‌کاناپه یا تخت خودتون و از استراحت در طول روز لذت می‌برید.
حالا شما میتونید این رو به کل تعمیم بدید. شما فست فود مصرف می‌کنید چون درست کردن غذای سخته، شما می‌خوابید چون ورزش کردن سخته، شما تلوزیون و برنامه های بدردنخور می‌بینید چون یادگیری و گوش دادن یه پادکست علمی سخته، بهتره از این محدودیت های ساخته ی ذهنتون خارج بشید، وقتشه به خودتون ثابت کنید شما فراتر از ابعاد کوچیک مغزتون هستید.
اما چرا این مسئله رو با عنوان فرصتی بزرگ قلمداد کردم چون با تصور این مسئله ی گفته شده درصد زیادی از مردم وقتشون رو به بطالت میگذرونن و با تنبلی هیچ کاری انجام نمیدن به فرآیند تحقیر آمیز خودشون که در محدودیت ها قرار بگیرن کمک میکنن و این بهترین فرصته که شما این محدودیت هارو بشکونید و شروع کنید که رشد کنید، شما ۸ میلیارد رقیب توی این جهان دارید که هر لحظه که اونا راحت طلبی رو پیشه کارشون میکنن شما فرصت دارید تا ازشون جلو بزنید. آیا بنظر شما این یه فرصت بزرگ نیست؟
امیدوارم این تلتکست کوتاه کمکتون کرده باشه که لااقل بتونید علت راحت طلب بودنتون رو بپذیرید و بعد اصلاحش کنید و سخت تر برای زندگیتون تلاش کنید. منتظر نظراتتون هستم.
