بهار از راه اَ رسیدِن،زندگی چه جونن.
خواننده‌ی عزیزِ من،سلام!
سال نو مبارکت باشه.
رخت گل‌گلیه معطرِ بهار،زندگی‌ت رو دل‌انگیز کنه و آفرینش‌هات رو روزافزون.
امروز همونطور که خورشید خانوم یواش یواش رخ زیباش رو نمایان میکرد و طلوع جلوه‌گر میشد،بهار خانوم هم نرم‌نرمک از راه می‌رسید.
نسیم صبحگاهی به پنجره میزد و میگفت:بهار اومده،بهار خانوم!
"تو عید منی،من بهار توام"
همیشه سال نو که میشه،گذشته رو ارزیابی میکنیم و آینده رو برنامه‌ریزی.دنبال تجربه‌ها میگردیم،تلاش میکنیم به بودن‌مون معنایی ببخشیم و تِم زندگی ما هم از خزونِ سرد به شکوفه‌ی رنگارنگ تبدیل بشه.
خیلی از برنامه‌هایی که موقع سال جدید میریزیم آرمانگرایه‌ن و شاید اجرا نشن اما همین تکاپوی زیستنه که ارزش داره و نشون میده ما هنوز زنده‌ایم.
الان وقت خوبیه واسه یادگرفتن درس‌هایی که پارسال امتحانش رو دادیم،ما رنج‌هاش رو تجربه کردیم،اشک‌هاش رو ریختیم و لیاقت این رو داریم که درس رو پاس‌ش کنیم.
پس من عزیز،حتی اگه در نهایت تمنا هم باشی،رها کن،تمام رفتنی‌ها،تقلاها و چنگ‌زدن‌های بی رهاورد رو.
گذرگاه بودن زندگی رو بپذیر و خودت رو دوست داشته باش.
الان که اینو می‌نویسم حس میکنم،دوست داشتن خودت،ارزشمند و کافی دونستنت میتونه مهم ترین کاری باشه که امسال پرقدرت‌تر ادامه‌ش بدی.
میدونم سال گذشته چه تعداد زیادی از دوست‌داشتنی‌هات رو از دست دادی،میدونم زندگی چقدر چموش برات نه ردیف کرده،همه‌شون رو توی پارسال بذار و با یه کوله پشتی سبک بیا ۴۰۳.
همونطور که کشف کردی،تلاش برای تو یه ارزشه.پس سال خوبی برای خودت بساز قهرمان من.
۱فروردین ۱۴۰۳
پ.ن۱:بغل و بوسه بهاری+تمام آرزوهای قشنگ پیشکش شما🌱🌸🫂💕
پ.ن۲:به همدیگه کمک کنیم.مراقب روان هم باشیم.پا نذاریم رو گلی که تلاش میکنه رشد کنه،باشه؟
