بسم ا...
به طرح درس کلاس روز شنبه فکر می کنم. ساعت 8 صبح شنبه( شنبه خر است) باید قسمت "مدیریت کاربران در وردپرس" رو جزوه بگم. چند خط که بنویسند و توضیحات من و تحمل کنند، صداشون درمیاد(قطعا صدای اونهایی که بیدارند و می نویسند). خب 5 دقیقه استراحت می دم و بعدش می رم منبر تا با طرح موضوعی هیجان کلاس رو بالا ببرم( انگار وقتی قالب هدر در المنتور وردپرس و عملی درس می دادم همه از شدت هیجان سوار جاروی هری پاتری در فضا معلق بودند?).
این جوری شروع می کنم که تا یکماه پیش شما در فضای اینترنت صرفا بازدید کننده و کاربر بودید ولی امروز با کمک یک هاست رایگان، یک وب سایت بالا اوردید.(آمار کلاس: 12 نفر دانش آموز که حدود 3 نفر دائم الغایب هستند و از 9 نفر باقیمانده 4 نفر سایتشون بالا اومده) صفحات سایت شما از نظر طراحی قابل مقایسه با وب سایتهای امروزی نیست اما، اما اگر بالا بودن سایت خودتون رو با بالا نبودنش مقایسه کنید پیشرفت خیلی زیادی اتفاق افتاده. شما با همین صفحات ساده و ابتدایی اولین قدم رو برداشتید و حالا می تونید تواناییهای امروزتون رو با دیروز خودتون مقایسه کنید.#1: خود الان رو با خود قبلیتون مقایسه کنید و فقط زمانی خودتون و با دیگران مقایسه کنید که می خواهید ایده یا انگیزه بگیرید.
آفرین به همت و تلاش شما اما این تازه شروع کار است. مگر همه نرم افزارها و اپلیکیشنها از روز اول انتشار عالی و بدون باگ بودند؟ همین زبان PHP چند روز پیش آپدیت جدیدی داد. پس این سایت هم حالا حالاها کار دارد.Error پشت Error اما نمی تونیم دست از کار بکشیم و این صفحات بی رنگ و لعاب رو رها کنیم. باید بیشتر بخونیم، بیشتر کد بنویسیم تا به استانداردهای روز نزدیکتر شویم. نباید فقط من درس بدهم و شما جزوه بنویسید و صبر کنیم تا زمانی که حرفه ای شدید دست به کار بشید بلکه باید کد بنویسید و اصلاح کنید تا فرآیند حرفه ای شدن رو قدم به قدم طی کنید. بی حوصله نباشید، کد بنویسید و من رفع اشکال می کنم و هر وقت خسته شدید، بهتون خسته نباشید می گم ?و چند ماه آینده ثمره تلاش شما یک سایت در نتایج جستجوی گوگل خواهد بود.(آرزو بر جوانان عیب نیست)#2: در دام کمال گرایی منفی نیفتید و بعد از شروع کار، تلاشهایتان را دنبال کنید.
بریم سراغ بچه هایی که هنوز سایتشون به دلایلی که همه می دونیم طراحی نشده(هاست ارور داده و نام کاربری رو قبول نمی کنه، کامپیوترم خرابه، برق محله ما رفته بود....)، زمان مثل ابرهای در حرکت داره از دست می ره. این روزها در کنار من و بقیه بچه ها می تونید اشکالات و رفع کنید و خودتون و به کلاس برسونید. این مشکلات(و شاید بهانه ها) همیشه هستند و هیچ راه گریزی از آنها وجود ندارد اما اگر برای رفعشون مصمم نباشیم تا 120 سالگی اسیرشون هستیم و عقب می مانیم.#3: همین شنبه شروع کنید.
امیدوارم بعد از اینکه از منبر پایین اومدم با تعدادی پکر فیس چشم تو چشم نشم و حداقل یه مسلمون بگه" بر محمد و آل محمد صلوات".
