سختی‌ها را جدی نگیر...!
اصلا بگذار از این همه خونسردی‌ات تعجب کند. بگذار بداند تو بیدی نیستی که با این بادها بلرزی!
اصلا تا بوده این چنین بوده، سختی‌ها همین را می‌خواهند؛ می‌خواهند جدی بگیریشان، آن‌وقت دست بگذارند بیخ گلویت و نگذارند آب خوش از گلویت پایین برود!
اما تو مثل همیشه آرام باش، مثل همیشه بخند، سخت باش، اما سخت نگیر.
بگذار سختی با تمام وجودش احساس کند، که هنوز هم کسی در این گوشه از دنیا، سخت تر از خودش پیدا می شود.
تو قوی باش... فقط همين!!
♠♠♠♠♠♠♠♠♠
سلام
هفته پیش عزیزی رو در اثر تصادف از دست دادم واقعا برام عزیز بود و دوسش داشتم یه جورایی مثل پدرم بود برام مجبور شدم برم شهرستان بماند چه جوری از آزاد راه رد شدم وقتی رسیدم خونه پدر بزرگم اولین نفری که دیدم پدرم بود بغلش کردم یه دل سیر تو بغلش زار زدم و گریه کردم اونم پا به پام گریه کرد .رفتم داخل خونه دیدم صورت همه زخمی ه چقدر حال همه بد بود انگار پدر هممون فوت شده بود پدر من از همه بزرگتره ولی همه کارهای خانواده رو سپرده بود به این عموم تو مراسم عموم چیزهایی می‌دیم که خیلی اذیتم میکرد .نتونستم دوام بیارم بعد از سوم ش برگشتم تهران چرا ما آدم ها تا یکی رو از دست ندیم و وزن و جای خالیش به چشم نمیاد متوجهش نمی‌شیم آدم هایی رو می‌دیم میمودن میزدن تو سر خودشون که مثلاً یک ماه پیش با عموی من درگیری داشتن یا اونایی که چشم دیدنش رو نداشتن میومدن زار میزدن حالم بد میشد از این همه دو رویی و ریا و فریبکاری خودم به شخصه هنوز نتونستم متمرکز بشم و کارهامو انجام بدم .همیشه فکر میکردم عزیزانم رو تو پیری دفن میکنم ولی متوجه شدم که اشتباه بود مرگ منتظر هیچکس نمیمونه یکی از دوستان می‌گفت یه بدهی و قرض که هممون باید پسش بدیم .از اون روز حالم عوض شده نمی‌دونم خوبه یا بد ولی خودم احساس میکنم باید یه سری تغییرات داشته باشم نسبت به اطرافیانم تغییرات توی رفتارم داشته باشم .
☘امیدوارم بتونم و از پسش بر بیام ☘
تندرست باشید ?
