من همیشه سعی کردم روی خودم کار کنم، تا "بد" نباشم.
جدایِ از شیطنت های که هرآدمی میکنه؛ همیشه سعی کردم تویِ ذاتم "انسانیت"رو نگه دارم. سعی کردم محبت کنم، نه واسه ی جبران نه واسه‌ی اینکه محبتم رو بهم برگردونن؛ فقط واسه ی اینکه تویِ دلم میگم وقتی میتونم یه نفری رو خوشحال کنم چرا نکنم؟
فقط واسه اینکه خوشحال میشم، بشم یه دلیل واسه حالِ خوبِ بقیه... حس خوبی داره. خیلی تلاش کردم تا بتونم برای بدترین برخوردای آدما یه دلیلی جور کنم تا بشه درکشون کرد و کینه ای ازشون به دل نگرفت.
جدایِ از حس خوبی که به بعضی آدما نداشتم، سعی کردم قضاوتشون نکنم
نمیدونم موفق شدم یا نه اما تمام سعیمو کردم و الانم میگم به نظر من" انسانیت" بزرگترین و بهترین دینی هستش که آدما میتونن برای خودشون انتخاب کنن.
