دیدید ی فکر یا عقیده وجود داره که مثلا مردم تصور میکنن هر کس از پیش، از قبل از اینکه پا روی زمین بزاره، برای یک هدف انتخاب شده، اون هدف رو میشناسه و خودش انتخابش کرده مثلا، و حالا ک اومده روی زمین فراموشش کرده.
یا کلا هر کس برای هدفی آفریده شده اصلا . که برای اون هدف تلاش کنه و بهش برسه.
حالا سوالی ک این وسط برای من ایجاد شده اینه که، یکی مثلا توی سن ۲۰ سالگی میمیره، و حتی در حین تلاش کردن برای ساخت ی زندگی خوب برای خودش.
الان چی شد؟! هدفش چی شد؟! چی شد واقعا؟!
هنوز ب اون چیزایی ک میخواسته نرسیده. اون مسیری ک با اطمینان قلبی و کامل داشته طی میکرده. حالا مُرده. چرا مُرد؟! مگه نه اینکه هر کس برای هدفی آفریده شده، تا ب اون هدف برسه؟!
از خودم میپرسم چقدر اتفاقی افتاده. اون آدم مگه چیکار کرده که یهو وسط راه، باید همه چیز رو بزاره و بره.
هیم
اگه شماها میدونید بهم بگید :)
نوشته ام رو با این جمله تموم میکنم. چند روز پیش خوندمش. نوشته بودش ک وقتی بَنده ی خدا دیگه خیلی خیلی خسته میشه. اونقدر خسته، اونقدر خسته ک غیر قابل توصیفه، خدا ب فرشته هاش میگه روح بَنده ام رو بگیرید و پیش من بیاریدش. دیگه بسشه:)
