سلام ، شما دارید مجموعه مقالات (بررسی بردگیم های ایرانی) رو میخونید ...
تو هر مقاله یک بازی ایرانی رو انتخاب میکنیم و پس از نقد و بررسی ابعاد مختلف اون ، تو بخش های مختلف میریم سراغ نمره دادن (بخشی که تکلیف یه بازی مشخص میشه)
و میگیم که بازی تو چه رده ایه !
تو بازی جالیز بازیکن ها تلاش میکنن تا بهترین مزرعه رو داشته باشن ، محصولاتشون رو بکارن ، ازشون نگهداری کنن ، و بعد از زیاد شدنشون با فروششون سود کنن و سکه بگیرن و مزرعه رو گسترش بدن ...
تو بازی جالیز قراره کشاورزی کنیم ، کود بریزیم و با تراکتور خاک رو شخم بزنیم و محصولاتمون رو با بازیکنای دیگه معامله کنیم ، بازارگرمی کنیم و برای محصولمون مشتری جور کنیم ، کلاهمون رو بدیم و کلاه بازیکنای دیگه رو حراج کنیم شاید هم محصولاتمون رو مفت مفت بسوزونیم و زار زار گریه کنیم ...
بازی جالیز در سه راند انجام میشه و هر بازیکن تو نوبتش سه کار رو به ترتیب انجام میده ، نکته باحال اینه که بازیکن های دیگه تو نوبت اون بازیکن مجبور نیستن به گل قالی خیره بشن و باید با معامله کردن با بازیکنی که نوبتشه پله های پیشرفت مزرعشون رو بسازن.
کار اول اینه که بازیکن باید تا دو تا کارت رو توی جالیز هاش بکاره که حداقل باید یک کارت رو بکاره که در مواقعی اگر بازیکن حسابگری نباشید ممکنه فقط دسته کارت های سوخته رو پر کنید ...
کار دوم اینه که بازیکن دو تا کارت از دسته کارت ها رو میکنه که مرحله مهم و حیاتی بازار شروع میشه و بازیکن های دیگه میتونن با پیشنهاد محصولات یا کلاهشون(سبیل شرف) کارت رو شده رو در مزرعشون بکارن نکته مهم اینه که حتما باید اون کارت ها رو بکارن و نمیتونن وارد دستشون کنن !!!
کار سوم هم اینه که بازیکن با اضافه کردن دو کارت به دستش خودش برای نوبت بعدی گرم کنه ..
خوب ، این کلیات بازی بود که شاید بگید بازی چیزی نداره ! اما بازی قوانینی داره که داشتن یک استراتژی رو برای بازیکن ها رو لازم میکنه مثلا اگر محصولاتتون به تعداد کافی نرسه مجبور میشید اون ها رو بدون گرفتن سکه بببسسسوزونید(بغض راه گلومو بسته) ...
موقعیت های زیادی تو بازی پیش میاد که برای بازیکن ها چالش درست میکنه ، مثلا بازیکنی که کارت با ارزش کاشته و شدیدا به یک کارت دیگه از اون محصول نیاز داره و باید با معامله با بازیکن دیگه اون رو راضی کنه که و اون کارت رو ازش بگیره (آخه به چه قیمتی)
تو بازی جالیز ، به استراتژی های کوتاه مدت ، ارتباط با بازیکنای دیگه و کمی هم شانس نیاز دارید که ترکیب این سه تا میتونه شما رو به بهترین کشاورز بازی تبدیل کنه ...
برعکس بازی bihnanza که قوانین سختی روی معامله ایجاد کرده ، جالیز دست بازیکنا رو باز گذاشته و همه میتونن به راحتی در معامله کردن و چونه زدن تو این بازی استاد بشن ...
بازی جالیز نمونه داخلی از بازی bohnanza و از انتشارات هوپا به تولید رسیده که من فکر میکنم نه تنها جالیز ، بلکه همه بازی های هوپا با بالاترین کیفیت و با پایین ترین قیمت تولید شده اند .
کارت ها : کارت های بازی جالیز کیفیت خوبی دارن و باتوجه به اینکه بازی حدود ۱۶۰ تا کارت داره ، تونستن با کیفیت خوبی اون ها رو به تولید برسونن . یه نکته تو کارت ها وجود داره که تو مخه اینه که لبه کارت ها خرده های ریزی دارن که ممکنه بار اول تو ذوق بزنه .
توکن ها : توکن های بازی هم کیفیت مناسبی دارن و محکم هستن(لطفا با لای دندون گذاشتن ، کیفیت اون ها رو امتحان نکنید) و بازهم نکته ای که هست اینه که توکن ها از محل دقیق ، برش نخوردن ؛ مثلا توکن نقش کلاه توی توکن در وسط نیست و توکن هایی که به دستتون میرسه به تمیزی عکس هایی که از بازی میبینید هست؟ نه نیست .
صفحه های جالیز : عالی ، بدون هیچ نکته ای بسیار محکمه و کاملا حس عمری بودن رو میده ؛ ورقه های متراکم شده که صفحه های جالیز رو ساخته اون ها رو کامل کرده .
جعبه : جعبه های بازی های هوپا ،یکی از با کیفیت ترین جعبه های بازی تولید شده در ایران هست و مقامت فوق العاده ای داره .
زیبا بودن یا نبودن یک بازی اصولا سلیقه ایست ، به خاطر همین موضوع برای ارزشبندی ، باید جالیز رو بزاریم کنار bohnanza که اون موقع میبینیم سه هیچ جلوعه ، شاید فکر کنید که اینطور نیست ! ولی اینطوره . کارت های بازی bohnanza یه بی کیفیتی و یه قدیمی خاصی داشت و یه طنز خشنی تو یه کارت ها بود که تا قبل از جالیز خوب بود و قطعا کارت های جالیز طراحیش خیلی بهتره اما باز میخوریم به یه سنگ که اسمش (تم بچگانه) است که صد در صد میتونست با همین زیبایی با تم بهتری ارائه بشه .
طراحی جعبه ، توکن ها و کارت های رویداد هم که کاملا بی نقص و با زیبایی تمام هستش که موقع بازی خیره شدن بهشون حس خوبی بهتون دست میده .
وقتی جالیز بازی میکنید حس یه کشاورز بهتون دست میده که باید برای جالیزش زحمت بکشه و محصولاتش رو زیاد کن و بفروشه و سود کنه و کود و تراکتور بخره .
بازی در سه راند انجام میشه آرامش فردی یا همون relaxing به بازیکن ها هدیه میده ، اما گفتم آرامش فردی چون مثلا اگه هفت نفره بازی کنید فضای بازی کاملا شلوغ میشه که این شلوغی هم دوست داشتنیه .
مهمترین نکته تو گیم بازی اینه که حس رقابتی چندانی ایجاد نمیکنه و اگه دنبال بازی رو کم کنی هستید ، جالیز برای شما انخاب مناسبی نیست .
معامله کردن تو هر نوبت این نکته رو به شما گوشزد میکنه که اگه فلفل میخوای باید یه هویج جور کنی یا کلاهت رو بدی .
برنامه ریزی برای افزایش تعداد کارت های محصولات و بروز کمترین کارت سوخته در بازی هدف والاییه که به سادگی به دست نمیاد .
در پایان هر بار بازی بازیکنا احساس موفقیتی بهشون دست میده که ثمره زحماتشون رو میبینن و لذت میبرن .
این بخش پیچیده ترین بخشه که باید ببینیم آیا بازی ای ایرانی که از یک بازی خارجی ساخته شده ، میتونه گیم پلی اون رو منتقل کنه یا نه ؟؟؟
باید دوباره یادآوری کنم که جالیز در هر بخشی سه هیچ از bihnanza جلوعه .
گیم پلی : در واقع bohnanza با قوانین دیکتاتوری ای که داره ، دست بازیکنا رو میذاره زیر ساطور میزاره و با محدود کردن انتخاب ها بازی رو کسل کننده میکنه ، اما جالیز ، دست بازیکن ها رو تو هر موردی باز میذاره و این حس رو به بازیکن ها میده که خودشون با انتخاب هاشون بازی رو پیش میبرن .
زیبایی : همون طور که در بخش زیبایی گفتیم جالیز با طراحی متفاوت و در اومدن از اون بی کیفیتی میتونه گزینه بهتری در برابر bohnanza باشه .
میرسیم به مهمترین فرق های بازی جالیز و bohnanza که خلاصه میشه در (کود،تراکتور،جالیز سوم و کارت های رویداد)
کود : بازکنا میتونن با چرداخت دو سکه کود برای جالیزشون خریداری کنن و به رشد محصولاتشون کمک کنن ، کود باعث میشه هد تعداد محصولی که کاشتید موقع فروش یه دونه بیشتر حساب بشه که برای محصولات با ارزش بیشتر خیلی به کار میاد .
تراکتور : با استفاده از تراکتور میتونید خاک رو شخم بزنید و هر دست تا ۳ کارت تو جالیزتون بکارید ، اگر تراکتور رو در راند اول بازی بخرید به علاوه این که در آخر بازی یک امتیاز حساب میشه ، تراکتور خیلی میتونه براتون به صرفه در بیاد .
کارت های رویداد : کارت های رویداد دقیقا عنصریه که کمی شانس رو به بازی اضافه میکنه و باعث میشه بازی طعم شیرینی بگیره،
کارت رویداد هر دور از بازی دستوراتی رو میده کا باید اجرا بشه ، ممکنه باعث اصلاح نژاد در جالیزتون بشه یا مالیات روی دوستتون بذاره .
در کل ، شک نکنید که جالیز انتخاب بهتری از bohnanza هست و در همه موارد بهتر از اونه
جالیز حس رقابتی بین بازیکنا ایجاد نمکینه و در نتیجه بازی بدون هیجان میشه .
روند بازی به طور یکنواخت هست و نقطه حساسی در طول بازی وجود نداره .
تصمیم گیری های بازیکنا در طول بازی محدود میشه به یه سری گزینه و امکان زدن یه استراتژی خفن که فکر پشتش باشه وجود نداره .
اول از همه باید بگم که این نمره دهی ترکیبی از نمره های سایت board game geek و نظر شخصی بنده است.
نمرات بازی ها به صورت درصد داده میشه و فقط به گیم پلی بازی نمره داده میشه .
