این کتاب پرحجم از همه چیز تنفس سخن می گوید، از گذشته ها می گوید و از حال می گوید. اگر دیدِ بازی دارید این کتاب را بخوانید.
بسیاری از مطالب کتاب با علم پزشکی متفاوت است. دیدِ من نسبت به اکسیژن و کربن دی اکسید با خواندن کتاب عوض شد. من می دانستم که اکسیژن دادن به بیمار را باید مثل دارو تصور کرد. ولی باورتان می شود که کربن دی اکسید هم می تواند کاربرد درمانی داشته باشد؟ آیا فکر می کردید انسان های گذشته مشکلات تنفسی نداشته اند؟ زیرا غذای سفت می جویدند. آنها کم کم از مغزشان استفاده کردند، مغزشان بزرگتر شد و مسیر راه هوایی کمتر شد. خیلی عجیب است، مگر نه؟
در کتاب «تنفس» درباره راه هوایی، دم، بازدم، اکسیژن، کربن دی اکسید، تکنیک های تنفس، تنفس از دهان و بینی می خوانیم. این کتاب سه بخش دارد. نویسنده از مسیر پژوهش می گوید. او تکنیک ها و روش های تنفسی را امتحان کرده است.
به قدری کتاب برایم جذاب بود که وقتی سرم را از کتاب بر می داشتم؛ نیم ساعتی در حال مطالعه بوده ام. خیلی منتظر بودم که تمامش کنم. واقعا هم از آن بسیار آموختم. کتاب حاصل 10 سال تحقیق نویسنده است. کتاب 299 صفحه دارد. مقداری از صفحات آخر کتاب، منابع کتاب و پی نوشت ها هستند. از تعداد صفحات کتاب نترسید.
البته لازم نیست تکنیک های تنفسی را انجام بدهیم ولی برای سالم ماندن لازم است که درست نفس بکشیم.
«تنفس: علم جدید هنری از یاد رفته»، جیمز نِستِر، مترجم: شبنم اسماعیلی، نشر میلکان، چاپ اول، 1400ش.