اگه یک چیز توی دنیای مجازی باشه که ازش بی‌زار باشم، همین توییت یا پست هوایی به دیگریه.
من از اولی که رفتم توییتر از این حرکت بی‌زار بودم. البته دروغ چرا، تا بفهمم چیه و چطوره یکی دو باری اون اوایل (سال ۹۰) استفاده کردم، اما خیلی زود ازش متنفر شدم.
هر وقت حرفی داشتم یا مستقیم منشن دادم، یا رفتم دایرکت.
این یعنی چی که هی هوایی بهم حرف می‌پرونین؟
بدتر از همه هم این توییت هواییاس که آدمایی که همدیگه رو توی دنیای واقعی می‌شناسن و رو در رو هستن، می‌نویسن.
اولش که همه چی با بوجی موجی شروع می‌شه و همه قربون صدقه هم می‌رن.
بعد کم کم شرایط عوض می‌شه و اختلافا پیدا می‌شه و جنگ توییتی شروع می‌شه.
خدایی روتون می‌شه همدیگه رو به رگبار می‌بندید، بعد دوباره توی چشم هم نگاه کنید؟
حالا چه اصراریه اونجا بنویسید؟
برید بهم بگید.
اصلا نگید یا هرچی.
نمی‌دونم البته که هرکی حق داره توی اکانت شخصی خودش هرچی دوست داشت بنویسه اما به نظرم حالا یه آدابی هم رعایت کنید، بد نیست واقعا.
خلاصه که نکنید این کارا رو.
آدم از معاشرت باهاتون سیر می‌شه.
البته من چون خودم بیماری «به‌خود گرفتن» دارم، وقتی ببینم آمار این هواییا رفته بالا، میوت می‌کنم. اینجوری اگه حرفی هم بزنه نمی‌بینم و اعصابم راحتتره و روی رفتارم تاثیر نمی‌ذاره.
