مجموعه شعر درباره آدم های خوب نیز تلاشی در همین راستا است. ادبیات همواره محلی برای تلاقی دو نیروی خیر و شر است. در این بین نقش ادبیات منظورم بیشتر از سایر جنبه های آن بوده و به عبارتی پررنگ تر می باشد.
شاعران اصیل و ارزشمند این دیار از دیر باز در این زمینه اشعار درخشان و نغزی سروده اند که بارزترین آنها را در مدح نیکی و رادمردی و آدم های راست پندار و گفتار می توان در نمونه های زیر جستجو کرد. سعدی علیه الرحمه در این مورد می فرماید:
رسد آدمی به جائی که به جز خدا نبیند
بنگر که تا چه حدّست مکان آدمیّت
یا حضرت مولانا در باب مهربانی و انسانیت چنین می گوید:
از محبت تلخها شيرين شود
از محبت، مرده زنده مي شود
از محبت دردها صافی شود
از محبت مس ها زرين شود
از محبت شاه بنده مي شود
از محبت دردها شافی شود
این اشعار فقط بخشی از ارادت شاعران پارسی گوی به مقام انسانیت و آدم های برجسته است که بدین صورت بازتاب پیدا کرده است. به طور کلی این قضیه صرفا محدود به شعر فارسی نبوده بلکه توانسته است مرزهای این جغرافیایی را نیز در نوردد.
شاعران متعهد و آزاده ای بوده اند که سخن از آدمیت و اصول فراموش شده بشری را دیگر بار جان بخشیده اند و توانسته اند برگ زرینی بر افتخارات ادبی خود و نامی ماندگار در تاریخ ادبیات جهان بر جا بگذارند.
شعر درباره آدم های خوب از زبان شاعران دیگر
در اینجا لازم است اشعاری نیز که در سلک و زمره شعر درباره آدم های خوب قرار می گیرد را از شاعران سایر ملل برای شما بازگو نماییم تا به وسعت این واژه ماندگار بیشتر پی ببرید.
شل سیلور استاین شاعر آمریکایی در این زمینه چنین می گوید:
می خواهم رویایی
را که داشتم بردارم
و توی فریزر بگذارم
آن گاه یک روز
در آینده
آینده ای دور
آن زمان که دیگر
پیرمردی با موهای
خاکستری هستم دوباره
آن را بکشم
و گرم کنم
تا شاید پاهای
خسته
و سردم را با گرمایش
دوباره التیام
بخشم
پل الوار شاعر فرانسوی نیز در مورد مهربانی، امید و انسانیت چنین سروده است:
سپیده که سر بزند
در این بیشه زار خزان زده
شاید گلی بروید
شبیه آنچه در بهار
بوئیدیم
پس به نام زندگی
هرگز نگو هرگز
یا این شعر زیبا و ماندگار از مارگارت اتوود:
چقدر به این ایستادن ها سال ها پیش نیاز داشتم
قدم های سست را دوباره از سر میگیرم
تو اما هنوز ایستاده ای
خداحافظی‌ها ممکن است بسیار ناراحت کننده باشند
اما مطمئناً بازگشت‌ها بدترند
حضور عینی انسان نمی‌تواند
با سایه درخشانی که در نبودش ایجاد شده برابری کند
هر چند بسیاری از شاعران دیگر که در این زمینه اشعار زیبایی را سروده اند با این وجود می توان شعر درباره آدم های خوب را به نوعی از سایر جنبه ها نیز مورد بررسی قرار داد. هر چند در واقع مجموعه شعر درباره آدم های خوب حاصل تلاش شاعر در ایجاد فضایی نو و بدیع و بهره مندی از زبان استعاری و وزین است با این وجود باید به ویژگی های خلاقانه و منحصر به فرد آن نیز که توانسته است از یک مجموعه شعر بدون بهره گیری از الفاظ و مضامین تکراری یک شعر نو و تصویرهای شعری دل انگیز بسازد نیز اشاره کرد.
ویژگی های بارز مجموعه شعر درباره آدم های خوب
از خصوصیات و عوامل برجسته ای که موجب شده است تا مجموعه شعر برای آدم های خوب را به عنوان یک مجموعه مستقل بدون تکرار و دلنشین معرفی کنیم عبارتند از:
-تمرکز بر موضوع و پرهیز از اطناب و بازی با کلمات
-تکیه بر نوگرایی در آفرینش
-بهره گیری از ترکیبات بدیع و خلاقیت
-استفاده از وزن خاص و آهنگ شعری
-پرهیز از هر نوع تقلید و تکرار کلیشه های مرسوم
-ترسیم و تصویر فضاهای دل انگیز
-ارتباط هدفمند با خواننده اشعار
هر چند مجموعه شعر درباره آدم های خوب دارای ویژگی های متعددی بوده و صرفا در همین موارد خلاصه نمی شود با این وجود می توان مهمترین مواردی را که در واقع شاکله اصلی اثر به شمار می رود در این چند مورد خلاصه کرد.
شعر درباره آدم های خوب به نام سرم را بالا می گیرم (1)
آدم های خوب
همیشه ابرهای سفیدی دور
سرهایشان
حلقه بسته است
و لبخندهای ناپیدایی
بر لب های روحشان
نشسته است
آدم های خوب
به قطرات باران
شبیه هستند که
هر گاه ببارند زمین
بوی کاهگل و مهربانی
می گیرد
آدم های خوب به
فصل بهار می مانند
اگر بیایند زمین
را گلباران می کنند
اگر آوازی سر دهند
به زیباترین لحن
عندلیبان
بهشتی می ماند
اگر سلامی بدهند
اکسیژن حیات
بر تمام سنگ ها و
یخ های زمین
هم جاری خواهد شد
و حوصله ها دیگر
تبخیر نمی شوند
عجیب است
ولی هر گاه در آینه
پی جوی رد نگاه و
حضورشان
هستیم
هوا بی دلیل شرجی می شود
آدم نیک اما باز با همه اینها خوب میماند..
#برگرفته شده از وبسایت توث تاپ
امتیاز اصلی نوشتار: مدیر وبلاگ ها
ادامه در پستهای بعدی. -داراد هروتات راطوس-
