معماری انسان، سازهای پیچیده از جسم، روح و اندیشه است.
بدن، ستونهایی از استخوان و ماهیچه، قلبی تپنده همچون هستهای زنده، و مغزی که شاهکار خلقت است. اما معماری انسان تنها به این فیزیک محدود نمیشود. روح، همچون نور درون این بنا، آن را روشن میکند. اندیشه، همان طرحی است که مسیر زندگی را شکل میدهد.
هر انسان، همچون بنایی منحصربهفرد است؛ برخی مانند قلعهای استوار، برخی چون پلی معلق در باد، و بعضی همچون معبدی پر از رمز و راز. معماری وجود ما، با تجربه، عشق، شکست و امید کامل میشود.
در نهایت، آنچه این بنا را جاودانه میکند، اثری است که در قلبها و ذهنها بر جای میگذاریم.
