ویتامین D جذب کلسیم را در روده افزایش میدهد و غلظت سرمی کلسیم و فسفات کافی را حفظ میکند تا معدنیسازی طبیعی استخوان را امکانپذیر کند و از تتانی هیپوکلسمیک (انقباض غیرارادی عضلات، منجر به گرفتگی و اسپاسم) جلوگیری کند. همچنین برای رشد استخوان و بازسازی استخوان توسط استئوبلاست ها و استئوکلاست ها مورد نیاز است بدون ویتامین D کافی، استخوان ها می توانند نازک، شکننده یا بد شکل شوند. کافی بودن ویتامین D از راشیتیسم در کودکان و استئومالاسی در بزرگسالان جلوگیری می کند. همراه با کلسیم، ویتامین D همچنین به محافظت از افراد مسن در برابر پوکی استخوان کمک می کند.
ویتامین D نقش های دیگری در بدن دارد، از جمله کاهش التهاب و همچنین تعدیل فرآیندهایی مانند رشد سلولی، عملکرد عصبی عضلانی و ایمنی، و متابولیسم گلوکز بسیاری از ژنهای کدکننده پروتئینهایی که تکثیر سلولی، تمایز و آپوپتوز را تنظیم میکنند تا حدی توسط ویتامین D تعدیل میشوند
تفاوت ویتامین D با ویتامینD3وD2 چیست؟
ویتامین D و متابولیت هایش ممکن به عنوان کله کلسیفرول (ویتامین D3) و یا ارگوکلسیفرول (ویتامین D2) تقسیم بندی شوند.
(ویتامین D2وD3بخش های تجزیه شده از ویتامین Dمی باشند که اصطلاحا ایجاد همبستگی خانوادگی می کند)
کله کلسیفرول (vitamin D3) یک ترکیب از خانواده ویتامین D است که به طور طبیعی در پوست از دهیدروکلسترول در اثر مجاورت با اشعه اولترا ویولت نور خورشید تولید می شود.
موقعیت جغرافیایی، فصل، سن، مصرف کرم های ضد آفتاب و رنگ پوست، تولید ویتامین D3 به وسیله پوست را تحت تأثیر قرار می دهد.
ویتامین D2 ( ارگوکلسیفرول) یک ترکیب دیگر از خانواده ویتامین D ها است که بوسیله ی تابش به ارگوسترول (تولید شده به وسیله ی مخمر ها) ساخته می شود.
ویتامین D2 از ویتامین D3 به واسطه یک پیوند دوگانه بین کربن ۲۲ و کربن ۲۳ و همچنین یک گروه متیل بر روی کربن ۲۴ متفاوت و متمایز می شود.
تنها تعداد محدودی از غذاها به طور طبیعی حاوی مقادیر قابل توجه ویتامین D هستند که در درجه اول روغن کبد ماهی، ماهی چرب، زرده تخم مرغ و جیگر را می توان نام برد.
قبل از اینکه غذاها با ویتامین D2 و یا D3 غنی شوند، اکثر ویتامین D در بدن در پوست ساخته می شد.
مقدار پیشنهادی برای جبران نیاز آن روزانه ۴۰۰IU (10µg) می باشد.
ویتامین D از آنجایی که هم میتواند از طریق مواد غذایی و هم از طریق نور خورشید جذب بدن شود منحصربهفرد است.