جلوی بچه ها با هم دعوا نکنید، مشکلاتتان را آرام با هم مطرح کنید، زمانی که بچه ها خواب هستند.
می توانید مثل سریال های تلویزیونی به محض این که حرفی ناراحت کننده یا جدی می زنید به فرزند خود بگویید:
“برو توی اتاقت” !
من خیلی سختی کشیدم، ولی بچه ام نباید مثل من زندگی کند.
این یک خواسته است و هر پدر و مادری برای فرزندش بهترین ها را می خواهند،
این قانون که دامن برخی از روانشناسان را هم گرفته است، خوب و در عین حال اشتباه است.
کودک نباید دعوای پدر و مادرش را ببیند، چرا؟
چون باعث ترس و نگرانی او می شود.
می ترسد آنها را از دست بدهد،
از صدای بلند وحشت می کند،
یا …
ما می خواهیم کودکی سالم داشته باشیم،
کودکی که آینده ی خوبی داشته باشد،
و آنقدر توانمند باشد که بتواند درست زندگی کند.
حل مساله نیازمند این است که شما در کودکی با مشکلات و تناقض ها مواجه شوید و راه حل آنها را هم ببینید.
این هم جز چیزهایی است که باید در کودکی یاد بگیریم،
انسانی که با این نگرش بزرگ شود که همیشه همه چیز خوب است
و در خانه ی ما نباید دعوا شود،
برای این افراد
بالا رفتن تن صدا،
اخم و نارحتی
فاجعه است. آنها نمی توانند در آینده با این مسائل کنار بیایند، بنابراین به راحتی و سریع روابط خود را کات می کنند.
جلوی کودکتان با هم دعوا کنید،
بحث کنید،
آرام شوید،
شوخی کنید
و مشکل را حل کنید.
بگذارید او بداند که مشکلات فاجعه نیستند، بلکه بهانه ای هستند برای صحبت کردن عمیق تر، فکر کردن و صمیمیت …
شوخی کمک می کند کودک کوچک شدن مشکل را ببنید،
و تبدیل شدن خشم را به آرامش،
بگذارید قوی شود و از زندگی نترسد.
