تحریف واقعیت: تا بحال به صدای ضبط شده ی خود گوش کردید؟
مکالمه ی خود با دیگری
یا فیلمی از خود دیدید که درشرایط طبیعی ضبط شده باشد؟
چقدر آن شخص برای شما آشناست؟!
ما برای خودمان غریبه هستیم
آن شخص خودت هستی,
کسی که عمیقا می شناسی
و درکش می کنی,
در عین حال این آدم وقتی از روبرو بهش نگاه می کنی,
کاملا غریبه است!
چون ما خودمان را نمی بینیم.
ما نمی دانیم لحن مان چگونه است.
حالت چهره مان چطور است.
ما هیچ وقت نگاه خودمان را به دیگران نمی بینیم
و متوجه اثری که ناخودآگاه بر مردم می گذاریم نیستیم.
اگر مکالمات خودمان را با دیگران ضبط کنیم,
(این امکان برای ما براحتی وجود دارد)
متوجه می شویم که چقدر اولین برداشت
همیشه
تحریف شده است.
هرچه بیشتر به مکالمات ضبط شده معمولی مان با دیگران گوش کنیم, می بینیم چه چیزهایی را بار اول درست دریافت نکردیم
و چه چیزهایی را اصلا به یاد نسپاردیم.
آزمایش های روانشناسی نشان دادند ما بعد از مواجه شدن با اطلاعات, بیست درصد آن را همان لحظه از دست می دهیم.
یعنی بیست درصد حرف ها و رویدادها هرگز وارد حافظه ی ما نمی شوند.
روانشناسان می گویند هر صحبتی وقتی از یک فرد به دیگری منتقل می شود, یک سوم آن تحریف می شود.
یعنی همه ی واژه ها و مفاهیمی که وارد ذهن ما می شوند,
حتما با برداشت های شخصی ما آمیخته می شوند.
ما همه چیز را تحریف می کنیم
بدون این که قصد دروغ گفتن داشته باشیم.
این یکی از عواملی پیش زمینه ای است که شایعات را بوجود می آورد.
اگر در زندگی روزمره ما امکان ویدئو چک
بازنگری رویدادها
وجود داشت,
نگاه ما به همدیگر و از همه مهم تر به خودمان
خیلی
تغییر می کرد.
