خانم ها و آقایان از زمانی که به دنیا می آیند با هم فرق دارند.
منشا این تفاوت ها یک کروموزوم متفاوت است.
هرچه که زمان می گذرد این تفاوت کوچک بزرگتر میشود
و پسر بچه ها را تبدیل به یک آقا
و دختر کوچولوها را تبدیل به یک خانم می کند.
ساختار و کارکرد مغز این دو گروه با هم فرق دارد و به همین دلیل سبک زندگی و علاقمندی ها هم با هم متفاوت است.
چیزی که واضح است این است که خانم ها بیشتر از آقایان غیبت می کنند.
حتی اگر در عمل اهل غیبت کردن نباشند,
ولی در هر صورت تمایلشان به این کار بیشتر از مردان است.
غیبت کردن یک شیوه ی زنانه برای دشمنی است.
مردان دشمنی رو به صورت مستقیم نشان می دهند. از کودکی با دعوا و کتک کاری ( گاه بی دلیل) با هم ارتباط برقرار می کنند.
ولی زن ها روش های غیرمستقیم را ترجیح می دهند.
آنها به جای حمله و پرخاشگری به یک شخص, روی ارتباطات او با دیگران کار می کنند.
وقتی با کسی به هر شکل به مشکل می خورند,
شروع می کنند به غیبت کردن, یعنی عوض کردن نظر دیگران نسبت به او.
بدی های او را می گویند و می خواهند اطرافیان را هم با خودشان همصدا و همدل کنند.
این کار به شخص احساس پیروزی می دهد. چون ثابت می کند او خوب است و طرف مقابل بد.
دختر بچه ها در کودکی این روش را به این شکل به کار می برند:
وقتی از کسی عصبانی هستند از دوستان خود می خواهند ” با او قهر باشند”.
این یک انتظار جدی از یک دوست است که در مواقع سختی و تنهایی در کنار دوست خود قرار بگیرد.
در باند, دسته و جناح او.
چون به این شکل از دوست خود حمایت می کند.
مشکلات را با غیبت حل کنید!
پس خیلی مواقع برای راضی نگه داشتن خانم ها در اختلافات خانوادگی نیازی به دعوا و صحبت و حل مشکل به صورت رودررو نیست.
براحتی می توانید مشکلات را دو نفره با غیبت کردن حل کنید! بدون این که کسی را از خودتان ناراحت کرده, نظر دیگران را نسبت به خود منفی کنید.
فقط کافی است غیبت کردن های او را بشنوید و به او حق بدهید که عصبانی باشد یا برنجد.
احساسش را درک کنید و در باند او قرار بگیرید.
این یک روش راحت و تضمینی برای حل بسیاری ازمشکلات در روابط مرد و زن است.