بعضی وقتا حس می کنم که کلمات اونطور که باید معنی نمیشن و داره حقشون خورده میشه، برخی ازونا مثل سوءاستفاده فقط و فقط برای تشریح چیز های بد به کار گرفته میشن در صورتی که نباید اینطوری پیش بره، حداقل از زمانی که این مطلب رو می خونید!
نمیدونم اولین نفر کی کلمه سوءاستفاده رو به کار برد ولی یا اون اشتباه می کرده یا من خیلی خودم رو درگیر مسائل جزئی می کنم.
کاری به این ندارم که این کلمه از کجا نشات گرفته و حاصل رابطه های نامشروع چند کلمه دیگست اما چیزی که برای من اهمیت داره اینه که سوءاستفاده از جایگاه فعلی خودش توی زبان فارسی راضی نیست و خیلی گلگی داره!
اما اگه سوءاستفاده از وضعیت فعلی راضی نیست پس دوست داره که وضعیت چطور باشه ؟
طبق گفت و شنود هایی که من با آقای سوءاستفاده داشتم متوجه شدم که این بنده خدا از این ناراحته که چرا فقط برای توصیف چیز های بد به کار میره! چرا وقتی به یکی می گن ازت سوءاستفاده می کنن سریع ناراحت می شه و دنبال قاتل بروسلیه!
سوءاستفاده کردن تو زندگی روزمره ما این معنی رو پیدا کرده که یه نفر خودخواهی داره از یه بنده خدای دیگه ای استفاده بیش از حد و یا نابجایی می کنه، اما مگه استفاده کردن از آدما بده ؟ مگه بده که از آدمای دیگه استفاده کنیم تا پیشرفت کنیم ؟ مگه بده از تجربه دیگران استفاده کنیم و تو چاهی که قبلا یکی افتاده و وقتش طلف شده نیوفتیم ؟
تا الان درباره مشکلاتی که مستر سوءاستفاده در موردش بامن بحث کرد گفتم و از الان به بعد می خوام به شرایط دلخواه آقای سوءاستفاده بپردازم :
مستر سوءاستفاده می خواد که توی شرایط خوب و متساعد کاربرد داشته باشه، وقتی که همه چی خوبه و دل هر آدمی با نیتی پاک اون رو استفاده می کنه، اما این چطور ممکنه!؟
چرا ما وقتی که می خوایم از یکی کمک بگیریم نمی گیم سوءاستفاده ؟
چرا وقتی من می خوام یچیزی رو از کسی که بارشه سریع تر یادبگیرم اسمشو سوءاستفاده نمی زارم ؟
چرا وقتی تو گوگل سرچ می کنی سوءاستفاده فقط چیزای بد و خشن میاد ؟
راستی! شما وقتی برنامه ریزی می کنید که از پدرتون پول بیشتری بگیرید هم اسمشو سوءاستفاده میزارید یا نه قضیه اون فرق داره؟؟
و چرا و چرا های بی پایانی که مغز منو درگیر می کنه!
- ادامه داستانو تو ویس گوش بدید دیگه چشام درومد :)
