پارسال (یعنی سال 98 ) ما با کلی چالش توی یونش مواجه بودیم . این چالش های اغلب شامل عدم کنترل ما روی تخصیص درست منابع بود . منابع ما هم مثل تمام استارتاپ ها و شرکت های نوپای دیگه محدودن و این محدودیت ذات همه کار و کسب های دنیاست . هیچ مدیری با منابع نامحدود سرو کار نداره . همه مدیرهای دنیا به نسبت اندازه شرکتشون و کارهایی که باید انجام بدن با نوعی از محدودیت مواجهند . منابعی از جنس فناوری ،نیروی انسانی،منابع مالی ،فرهنگ ،بازار و غیره .توی یه استارتاپ همه اینها با هم هست و شما یه تیم کوچیک رو مدیریت میکنی که با همه انواع محدودیت ها مواجه هست و تازه توان کافی هم باری مواجهه با اتفاقات بیرونی در شرکت کمتره . مثلا پارسال تقریبا ما با یه مسیر تپه ماهور مواجه بودیم از سیل اول سال به تورم و گرونی به شلوغی های آبان از اونجا به رمز دوم پویا !! بعد ترور شهید سلیمانی و بعد سیل و کرونا و ....یعنی تا میومدیم خودمون رو با شرایط وفق بدیم یه موج تازه و یه بحران جدید . دولت هم که قربونش برم هیچ عین خیالش نیست یا اگر هم عین خیالش بود کاری از دستش مثل همیشه بر نمیومد.چون تا از قوم و خویش و اینا خیالشون راحت نشه عملا فکرشون آزاد نیست که بتونن به بقیه کمکی بکنن . خدا فامیل هاشون رو نگه داره .زیادتر بشن .
القصه امسال گفتیم باید روی کاری که پارسال شروع کردیم و جلو خیلی از هزینه های سنگین رو گرفت بیشتر متمرکز بشیم و اون هم روش OKR بود. با این روش حداقل میدونیم به صورت شفاف چی میخوایم و باید چطوری بریم سمتش . چون وقتی ندونی کجا میری مهم نیست از چه راهی میری .با این روش ما دقیقا میدونیم آخر امسال باید کجا باشیم و چرا .
سعی میکنم از تجربیاتمون اینجا بیشتر بنویسم .
تا اینجای کار به یه دفترچه عملیات و کار رسیدیم که تا سطح روز و هفته میدونیم دقیقا باید چه بکنیم.
