سالها پیش مولوی علت بسیاری از رفتارهای بشر را "ارضای خشم" عنوان کرده است.تا جایی که حتی شهوت را هم ابزاری برای ارضای خشم میداند.
خشم معمولا در آدمی زمانی بوجود میآید که چیزی برخلاف میلش باشد یا بر خلاف هر آنچه به آن اعتقاد دارد و یا آنرا درست میداند.
و یا آنکه در اثر مقایسه خود را به حسادت دچار کرده باشد و حالا دچار خشم در اثر حسادت شده باشد و این باعث تلاش او برای ارضای خشم میشود.
بسته به اینکه این خشم چقدر گسترده باشد میتواند از زبان به دست و از دست به پا و بعد هم به ضرب و شتم منجر بشود.
اما اختصاصا بحث من بر سر ارضای خشم با فحش دادن است .
بسیاری از افراد را در جامعه میبینیم که در رانندگی ، در زندگی و کار هر وقت دچار خشم بشوند(فارغ از علت خشم) شروع به فحش دادن و نا سزا گفتن میکنند.
عده ای ناسزاهایشان در حد فهم و شعور، و انسان یا حیوان بودن طرف و یا سابقه جد و ابا طرف محدود میشود.یا احیانا اینکه اطرافیان شخص فحش خورنده جایی سوخته شده باشند یا مشکوک به سوختن باشند که این را در خشم خود مطرح میکنند!
اما عده ای که الان در توییتر و اینستا و _هرجایی که بتوان فحش بدون هزینه داد_ مشغول به فحش دادن هستند آن هم از دسته فحش هایی که مربوط به زیر شکم و مسایل خیلی خاکبرسری جنسی است!
خوب چند روز پیش بود که در همین ویرگول خودمان دیدم بانویی به احتمالا بانویی دیگر فحش های زیر شکمی میداد که البته بسیار جدید و هنرمندانه و قابل اجرا بودند.
قبل از ادامه نکته ای بگویم:
پدرم میگفت زنی بود که وقتی عصبانی میشد شروع به دادن فحش های زیر شکمی میکرد.از قضا شوهر شوخ طبعی هم داشت که گاها سر به سرش میگذاشت ،روزی این خانم با زن یکی از همسایه دعوایش شده بود و شروع کرد فحش زیر شکمی که من فلان کار رو میکنم و ....
شوهر شوخ طبعش گفت:آخه زن حسابی تو این فحشی که داری میدی ابزارشو داری آخه؟چرا فحشی میدی که نمیتونی انجامش بدی!!!
خوب من تا قبل اینکه فحشای جدید یاد بگیرم تو ویرگول، فکرم همین بود که بالاخره بدون ابزار نمیشه ، ولی دیدم نه دنیا واقعا عوض شده و خانمی فحشهایی بسیار حرفه ای با ریزه کاریهایی که شاید بارها باید فحش رو بخونی و احیانا رو کاغذ بیاری! تا متوجه باشی چی به چی شده اونها رو که کاملا عملی هم بود به طرف مقابل میداد!!
برگردیم به ارتباط خشم و فحش:
خوب وقتی کسی عصبانی میشه و به درجه خشم یا همون جوش میرسه اگر روی خودش کار نکرده باشه درونیاتش به ناگهان بیرون میریزه ! ببینید هر انسانی چیزی رو موقع خشم به دیگران نسبت میده که از نسبت اون به خودش خشمناک میشه چون تصور میکنه به این دلیل که من از این نسبت بدم میاد پس به هر کسی که این نسبت رو بدم اون هم بدش میاد!
در واقع بسیار ساده بخوایم بگیم به قول سعدی مرحوم
تا مرد سخن نگفته باشد
عیب و هنرش نهفته باشد
سعدی هم بخوبی میدانست که سخن هر فرد در حقیقت آینه درون اوست مخصوصا اگر این سخن در موقعیتی از احساسات او بیرون بریزد و مخصوصا اگر با خشم برون بریزد.
خوب پس هر انسانی فارغ از تحصیلات ، ثروت ، قدرت ، مسلط بودن به زبان خارجی و... وقتی خشمگین است دارد فریاد میزند که هی بدانید و آگاه باشید درون من اینگونه است و محتوا و کانتنت وجودی من این است .
نکته ای در حاشیه بگویم بسیاری افراد را دیده ایم که مثلا دنبال آهنگهای فردی هستند که از اول آهنگ تا آخرش به غیر از حروف اضافه بقیه کلماتش فحش است و از قضا فحشهای زیرشکمی ، خوب اینگونه افراد در واقع دارند تامین محتوا میکنند چرا؟اولا این محتوا را به دلیل اینکه بقیه آدمها کمتر استفاده میکنند نشان تمایز و برتری خویش میدانند و ثانیا آنرا ذخیره میکنند تا موقع خشم آنرا بیرون بریزند.
گفتم مسلط به زبان خارجی این هم دلیل داشت ، بسیار دیدم افرادی که تا چند کلمه زبان یاد میگیرند به دنبال فراگیری فحشهای زیر شکمی اش هستند که خوب در فیلمهای خارجی فراوان هستند و بعد همین کلمات ورد زبانشان میشود که فا ... ش.. و....
اما وظیفه من و شمایی که از این فحشها نمیدیم چیه؟
سادس بدونین که اونها فقط الفاظی هستند که به مرحله اجرا نرسیدند و نمیرسند!
همین!
